زمانی که انسانیت فراموش می شود...
☂ آهای آقا پسری که هیچ حد و مرزی برای خودت قائل نیستی!
• همین که تو نت چشمت میفته به یه خانم شروع می کنی به شماره تلفن دادن، پیامای ناجور فرستادن، حرفای ناجور زدن... ازش عکس خواستن!
• و ... اصلا هم توجه نمی کنی طرف مجرده یا متاهل ... مقیده یا بی قید ... با وقاره یا بی حیا.....
• هر جور ویدئو و تصویری رو تو نت نگاه می کنی و خیال می کنی هیزی چشم در فضای مجازی آزاده و حضور خدا رو باور نداری!
☂ آهای دختر خانمی که هیچ خط قرمزی برای خودت قائل نیستی!
• چون بعضی از آقایون هوسبازهستند به خودت اجازه می دی هوسباز باشی...
• چون بعضی از آقایون عفت کلام ندارند به خودت اجازه می دی هر جور اونا دوس دارن حرف بزنی...
• چون بعضی آقایون پای عکسهای نیمه برهنه و پر از لوندی تو به به چه چه می کنن، همه فکر و ذکر عکس گرفتن برای پروفایلته تا بیان لایکت کنن ...
• چون بقیه اشتباه می کنن به خودت اجازه می دی اشتباه کنی.....
☂ آهای آقا پسر و دختر خانم مذهبی که فکر می کنی فضای مجازی با دنیای واقعی فرق داره !!
• عکس مذهبی می ذاری رو پروفایلت..
• مطلب فرهنگی میذاری تو کتیبه ات...
• تصویر فلسفی می ذاری تو آلبومت...
• اما تو پیامهات، تو کامنت هات، تو گفتگوهات... متانت و وقار رو رعایت نمی کنی ...
• اما اگه طرف مقابلت بی حیایی کرد، به خودت اجازه میدی بی حیا باشی .... شوخی بیجا کنی، با داداش گُلم و آبجی گُلم گفتن، خودتو گول می زنی ...
آهای انسان محترمی که حتی برای جسم و روح خودت هم ارزشی قائل نیستی .....
می دونم تکراریه ...
اما محض رضای خدا هم که شده متن پایین رو بخون و در موردش فکر کن:
▀▀▀▀▀▀▀▀▀▀▀▀▀▀▀▀
حضرت على علیه السلام فرمودند :
♡❤
خداوند به فرشتگان عقل داد بدون شهوت ...
و به حیوانات شهوت داد بدون عقل ...
و به انسان هر دو را ...
پس هر که عقلش بر شهوتش غلبه کند؛ از فرشتگان بالاتر است
و هر که شهوتش بر عقلش غلبه کند از حیوانات پست تر .....
- به مصاحبت و دوستی دوستان و برادران مغرور مشو و بر دوستی ایشان بیش از حد علاقه پیدا نکن
هر کس سخن ناصحان را اگر چه با تندی و خشونت باشد به کار نبندد پایان کار او حسرت و پشیمانی است
- کیست که با زنان مجالست کند و مفتون نگردد. در پی هوی و هوس رود و هلاک نگردد.
حاجت خود نزد ادم پست برد و خوار و کوچک نشود و با شریر و فتنه گر در امیزد
و پشیمان نشود
- تهمت زدن خیر و منفعت برای کسی ندارد ولی عواقب ان نصیب گوینده می شود
- دوستی میان اشرار و انسان های فاسد مانند ظرف سفالی است که زود بشکند و هرگز مرمت
نپذیرد اما دوستی انسان های خوب مانند ظرفی است که از طلای خالص است. دیر
بشکند و زود مرمت پذیرد.
- نا بکارترین زنان اوست که با شوهر خود نسازد و بدترین فرزندان اوست که از پدر و مادر اطاعت نکند و باعث ناله و نفرین انان گردد.
- هیچ چیزبیش از همنشین در مردم تاثیر ندارد همنشین خوب مانند عطار است که اگر از
عطر خود به تو نبخشد بوی ان در تو اویزد و همنشین بد مانند کوره است که اگر
اتش ان تو را نسوزاند بوی ناخوش ان در تو اثر کند.ث ناله و نفرین انان گردد.
بسیای از مشکلات بهداشتی کشورهای در حال پیشرفت، عدم برخوردای از آب آشامیدنی سالم است. از آنجایی که محور توسعه پایدار، انسان سالم است و سلامت انسان در گرو بهره مندی از آب آشامیدنی مطلوب میباشد بدون تامین آب سالم جایی برای سلامت مثبت و رفاه جامعه، وجود ندارد. آب از دو بعد بهداشتی واقتصادی حائز اهمیت است. از بعد اقتصادی به حرکت درآورنده چرخ صنعت و رونق بخش فعالیت کشاورزی است. از بعد بهداشتی آب با کیفیت، تضمین کننده سلامت انسان است. آب با شکل ظاهی و با وسعت محتوایی آن دنیای زنده دیگی است.
اگر چه از دید ما پنهان است، اما آب دارای آثار بسیار زیادی در حیات جانداران به ویژه انسان میباشد. آب آشامیدنی علاوه بر تامین مایع مورد نیاز بدن به مفهوم مطلق آن یعنی H2O ، در بردارنده املاح و عناصر ضروی برای موجود زنده و انسان میباشد. کمبود پاره ای از آنها در آب ایجاد اختلال در بدن موجود زنده میکند و منجربه بروز برخی بیمایها می شود.
فقدان ید و فلوئور و ارتباط آنها با گواتر اندمیک و پوسیدگی دندانها به ترتیب بیان کننده این اهمیت است. علاوه بر مواد شیمیایی، موجودات ذره بینی گوناگونی نیز در آب پیدا میشوند که بعضی از آنها بیمای زا بوده و ایجاد بیمایهای عفونی خطرناکی میکنند. بهسازی آب رابطه مستقیمی با کاهش بیمایهای عفونی دارد. بطوی که پس از تامین آب آشامیدنی سالم میزان مرگ از وبا 1/74 درصد، میزان مرگ از حصبه 3/63 درصد، میزان مرگ به علت اسهال خونی 1/23 درصد و میزان مرگ از بیمای اسهال 7/42 درصد کاهش یافت. بنابراین برنامه یزی و هزینه در جهت تامین آب سالم سرمایه گذای قابل تو جهی برای آینده خواهد بود. تهیه و تامین آب آشامیدنی سالم برای جامعه یکی از موثرتین و پایدارتین فنآویها برای ارتقاء سلامت جامعه است.
راستش هر کاری کردم نتونستم از کنار این قضیه بی تفاوت رد بشم . آخه اون کسی که در رابطش میخوام بگم یه کارایی کرده که نمی دونم در عالم برزخ و قیامت چگونه می خواهد جوابگوی کاراش باشه
ملک عبدالله ، کسی که چند بار آمریکا و اسرائیل رو تحریک کرد به ایران حمله کنند و به دیوید پترائوس گفته بود «سر افعی را قطع کنید».
سفیر عربستان در واشنگتن، عادل الجبیر، از توصیههای مکرّرِ ملک عبدالله به امریکا دربارهٔ حملهٔ نظامی به ایران و متوقف کردن برنامه هستهای این کشور یاد کرده است.
کسی که با جورج بوش آدمکش ، شیشه مشروب به هم کوبیدند و نوشیدند و رقصیدند.
کسی که دستش به صورت مستقیم و غیر مستقیم به خون صدها هزار شیعه و غیر شیعه آغشته است و دلارهای نفتی وی داعش و النصره و وهابی و ریگی و القاعده و .... ایجاد کرد و انسان ها ی بی گناه و نابود کرد.
کسی که حتی به شیعیان کشور خودش نیز رحم نکرد.
کسی که انسان ها و خصوصا زنان در کشورش از کمترین امکانات اجتماعی مثل رانندگی کردن و رای دادن محروم بودند و خودش دم از حقوق بشر می زد.
کسی که خیلی کارا کرد که امام زمان را در چشم جهانیان فردی وحشتناک معرفی کنه ولی در نهایت از چهره خودش نفرت منتشر شد.
ولی باید بگم آقای ملک عبدالله تو و امثال تو رفتنی هستید ولی امام زمان ما که به وعده الهی ظهور خواهد کرد همچنان دستش بالای سر شیعیان و انسان های آزاده است.
اللهم عجل لولیک الفرج
به درک رفت سگ پیر ، ملک عبدالله ناز شصت ملک الموت ، بگو ایوالله
ای خدا فرصت دیدار بده تا امسال من ببینم فرج منتقم ثارالله
دوومیدانییک ورزش طبیعی است زیرا با رفتار و حرکات طبیعی انسان مطابقت دارد. بنابراین میتوان گفت دوومیدانی از زمان پیدایش بشر وجود داشته است و اولین اسلحه نسان در برخورد با محیط و خطرهای آن به حساب میآمد.
بشر اولیه برای دفاع از خود محتاج به فرار کردن بود تا اینکه در محلی خود را مخفی کرده به زندگی خود ادامه دهد. لیکن اشخاصی که ضعیف بوده و قدرت دویدن نداشتند بدون شک طعمه حیوانات قرار میگرفتند.
بدین جهت پدرها بچههای خود را تشویق به دویدن کرده و به آنها طرز فرار از مقابل حیوانات را میآموختند چرا که دویدن، حد فاصل بین زندگی و مرگ برای آنها بود.
انسانهای اولیه ضمن دویدن و فرار، برای عبور از موانع طبیعی از جهیدن و پریدن استفاده میکردند و اگر لازم میشد که بین آنها و حیوانات مبارزهای صورت گیرد از پرتاب سنگ یا دیگر اشیا کمک میگرفتند این کار معمولاً زمانی انجام میگرفت که انسان از فرار کردن خسته و کوفته میشد.
در تنگنای مرگ و زندگی، انسان مجبور بود از قدرت بازو و پنجه و عضلات خود هم حداکثر استفاده را نماید. به این ترتیب انسان اولیه پی برد که اگر تندتر بدود، بیشتر بپرد و محکمتر پرتاب کند، بهتر خواهد توانست با مشکلات و خطرات پیرامون خود مبارزه کند.
از بین ملتهای دنیای باستان فقط یونان بود که با عشق و علاقه، مردان غیور و با شهامت خود را به بهترین شکل، تشویق میکرد. در یونان باستان به مردانی که بهتر دویده و شیای را بیشتر پرتاب کرده و از مرتفعترین محل میپریدند به چشم عظمت نگاه میکردند و برای آنها احترام و افتخار زیادی قائل بودند. اما نکته مجهول برای همه دانشمندان علم ورزش این است که به چه علت قهرمانان پرتاب دیسک در مرتبه اول قرار میگرفتند و ورزشکاران دیگر در درجه دوم اهمیت قرار داشتند.
در اساطیر یونان باستان، به موجودی پرشور و شر به نام «مرکور» بر میخوریم. این موجود افسانهای، جوانی است بلند بالا و سرشار از شادمانی و حرکت و حرارت. او در دو طرف کلاه و مچ پای خود بالهایی کوچک دارد و با همین بالها و گامهای تیز و چابک، سفرهای بسیار پرماجرایی را در کوهها و جنگله و سرزمینهای مختلف انجام میدهد. وجود چنین اسطورهای حکایت از علاقه و توجه مردم به تیزپایی، چابکی و دویدن دارد.
در دوران امپراطوری روم باستان، لژیونرها (سربازان عضو ارتش) با پرداختن به انواع دوها و پرتابها، خود را برای مسابقات شمشیرزنی و نبردهای تن به تن آماده میکردند.
در مصر باستان نیز، نوعی ورزش «دومیدانی» شامل دویدنهای انفرادی و جمعی اجرا میشد.در ایرلند ورزش میدانی به نام «تیلتین» (tailtean) رایج است که پیشینهای چندهزار ساله دارد.
المپیک باستان
المپیک باستان اولین اجرای سازمان یافته و قانوندار دوومیدانی بود. این بازیها از سال 776 قبل از میلاد آغاز شد و 12 قرن ادامه داشت.
دوومیدانی در المپیک باستان در رأس دیگر ورزشها قرار داشت. مسابقه دو با شرکت دوندگان چابک به مسافت یک اِستاد (182 متر) انجام میشد. واژه استادیوم از این کلمه گرفته شد.
در این دوره حتی دویدن با یک پا هم وجود داشته و از آنجا که بشر اسلحهای به نام نیزه اختراع کرده بود و در جنگ از آن استفاده فراوانی میکرد، پرتاب نیزه هم به عنوان ورزش شناخته شد. در المپیادها دو نوع مسابقه با نیزه وجود داشت: یکی پرتاب نیزه و دیگری نبرد با نیزه توأم با شمشیربازی.
«کوروبوس» احتمالاً اولین قهرمان رسمی دو در نخستین المپیک باستانی بوده است. بنا به مدارک تاریخی، پرش طول در چهارمین دوره به مواد مسابقه اضافه شد و کرونوس از کشور اسپارتا نخستین رکورددار این ماده بود که حدود 7 متر پرید. در دورههای بعدی رشتههای دیگر مانند پرتاب وزنه و پرتاب دیسک به فهرست مسابقات دوومیدانی اضافه شد. یونانیها، برای پرتاب دیسک از یک صفحه مدور فلزی استفاده میکردند که آن را هاترس (HATTERES) مینامیدند.
بازیهای المپیک در قرن چهارم میلادی به دستور امپراطور روم تئودوزیوس اول تعطیل شد و همزمان مسابقات دوومیدانی هم از رونق افتاد. از آن زمان تا زنده شدن دوباره المپیک شکلهایی از انواع دوها و پرشها و پرتابها در اقوام و ملل دنیا دیده شده که بیشتر به خاطر آماده شدن جنگجویان و سربازان بوده است.
در قرن دوازدهم میلادی، مسابقات میدانی و مخصوصاً دو در انگلستان رواج یافت. این رواج در اواخر قرن پانزدهم و اوایل قرن شانزدهم شدت یافت و به ورزش اول جامعه تبدیل شد. علت این شکوفایی علاقه هنری هشتم پادشاه انگلستان بود که خود مهارت فراوانی در پرتاب چکش داشت.
در قرن 17 و 18 میلادی، در انگلستان نوعی شرطبندی مرسوم شد که در آن دوندگان با هم شرط میبستند و انبوه مردم به تماشا میایستادند.
در سالهای 1820 تا 1860 دوومیدانی به دانشگاهها و مدارس انگلستان راه یافته بود و دانشجویان علاقه فراوانی به این ورزش پیدا کرده بودند.
در سال 1849 ارتش انگلستان یک مسابقه بزرگ برای اهمیت دادن به دو و جلب توجه نظامیان به آن ترتیب داد و علاوه بر این، دوهای سرعت و استقامت را جزء دروس رسمی دانشکده افسری قرار داد.
در سال 1866 اولین باشگاه دوندگان با نام «کلوپ اتلتیک آماتور» در لندن تاسیس شد و بعد از آن باشگاهها و کلوپهای دیگری به وجود آمدند.
بعد از انگلستان، دومین کشوری که دوومیدانی در آن رونق بسیار یافت آمریک بود. اولین باشگاه دوومیدانی آمریکا «کلوپ اتلتیک نیویورک» بود که در سال 1868 تاسیس شد.
در اولین دوره المپیک نوین در سال 1896 دوومیدانی در ردیف مهمترین رشته های ورزشی بازیها قرار داشت.
در هفدهم ژوییه 1912 کنگرهای در سوئد با حضور نمایندگان سازمانهای دوومیدانی کشورهای بلژیک، اتریش، کانادا، شیلی، دانمارک، مصر، فنلاند، آلمان، انگلستان، یونان، مجارستان، نروژ، شوروی، آمریکا، سوئد و استرالی برپا شد و برای ایجاد یک سازمان بینالمللی دومیدانی مشورت کردند. این سازمان، سرانجام در ماه اوت سال 1913 با نام «فدراسیون بینالمللی دوومیدانی» تأسیس شد. فعالیتهای این سازمان باعث شد که این ورزش در سراسر دنیا گسترش یابد. در حال حاضر تقریباً هیچ کشوری نیست که عضو فدراسیون دوومیدانی نباشد و از قوانین آن پیروی نکند.