شنیده ایم که می گویند ...

شنیده ایم که می گویند هر کس روزی یک سیب بخورد، دیگر نیازی به دکتر پیدا نمیکند. اما 8 لیوان آب در روز چه نفعی برای ما دارد؟ صرفنظر از نفخ شکم، آب مزایای زیادی برای سلامتی ما دارد. هر سلول از بدن ما برای درست عمل کردن به آب نیاز دارد و هر عمل متابولیک در بدن نیز تشنه ی آن است.

تقریباً %55 تا %75 از حجم بدن از آب تشکیل شده است، و اگر آبی که در روز از طریق نفس کشیدن، عرق کردن و ادرار از دست می دهیم را حدود 8 لیوان فرض کنیم، ضروری است که بخواهیم این میزان را با خوردن آب دوباره جبران کنیم.

در این مقاله می خواهیم شما را 5 نکته درمورد آب آشنا کنیم تا شاید مشوقی باشد برای اینکه 8 لیوان آب در روز را با کمال میل بخورید!

1. کارایی مغز را بالا می برد

اگر یادتان نمی آید که در مقدمه ی این مقاله چه نوشته بود، احتمالاً مغزتان خشک شده است.

از آنجا که تقریباً %80 از بافت مغزی از آب تشکیل شده است، ضروری است که آب کافی به آن برسانید. آزمایشات بالینی نشان داده است که کمبود آب کارایی حافظه کوتاه مدت را پایین می آورد و به قدرت تمرکز آسیب می رساند.

منطق پشت این مسئله کاملاً واضح است: اگر آن ماده را از مغزتان کم کنید، گرفتار مشکلات عملکردی می شوید. این مثل راندن ماشین بدون بنزین است.

در مغز، آب مایعاتی را که پروتئین و آنزیم ها را حمل می کنند را رقیق می کند، و به رساندن این مواد به مقصد کمک می کند. وقتی آب بدن کم می شود، این مایعات برای رساندن بار خود کندتر می شوند و عملکرد مغز نیز آسیب می بیند.

همچنین آب باعث از بین بردن رادیکال های آزاد که باعث خرابی سلول ها در مغز میشود را از بین می برد.

2. از بسیاری از بیماری های خطرناک جلوگیری می کند

ورم مفاصل، سرطان و بیماری های قلبی، بیماری هایی خطرناک و جدی هستند که میلیون ها نفر را گرفتار می کنند، اما شما می توانید با خوردن آب از ابتلا به این بیماری ها پیشگیری کنید.

آب یکی از مهمترین عناصر در غضروف و نرمه استخوان و مایع زلالی، مایعی که در اطراف مفاصل وجود دارد که باعث چرب کردن محیط می شود، است. وقتی میزان کافی از آب در این ناحیه وجود داشته باشد، اصطکاک کمتری دراطراف مفاصل به وجود می آید و احتمال ابتلا به ورم مفاصل نیز کمتر می شود.

همچنین وقتی میزان کافی آب در سیستم ما باشد، گرچه باعث می شود مجبور شویم تند تند به دستشویی برویم، اما بدن از سموم پاک می شود. اگر این سموم کمتر در بدن ما باقی بمانند، احتمال ابتلا به سرطان نیز کاهش می یابد.

آب نه تنها کمک می کند تا سموم از بدن دفع شوند، نمک اضافی بدن را نیز دفع میکند. تحقیقات نشان داده است که وجود نمک زیاد در بدن باعث بالا رفتن فشار خون شده که این هم منجر به بروز بیماری های قلبی می شود.

3. به کاهش وزن کمک می کند

اگر گرسنه هستید، سعی کنید شکمتان را با آب پر کنید. آب حاوی هیچ میزان کالری یا چربی نیست و ثابت شده است که گرسنگی را نیز برطرف می کند.

همچنین یک لیوان آب متابولیسم بدن شما را نیز افزایش می دهد.

از آنجا که همه ی عملیات های بدن به آب نیاز دارند، بدیهی است که وقتی کم آب بخورید همه چیز در بدنتان کندتر پیش می رود. آب بیشتر باعث بالا بردن متابولیسم می شود که این هم به نوبه ی خود کالری سوزی می کند.

تحقیقات نشان داده است که پس از خوردن دو لیوان آب، 10 تا 40 دقیقه طول می کشد تا متابولیسم بدنتان شروع شود. و وقتی متابولیسم آغاز شد، شما %30 سریعتر کالری می سوزانید.

تحقیقات نشان داده است که اگر آب مصرفی خود تا 6 لیوان در روز بالا ببرید، 5.3 پوند در سال کم خواهید کرد.

4. کرم خوردگی دندان را برطرف می کند

می گویند که یک لبخند با آینه یک تومان هم خرج ندارد، اما میلیون ها تومان می ارزد. پس محافظت از دندان ها واجب می شود.

می دانیم که تامین آب مورد نیاز بدن، به تولید مایعات مختلف در بدن کمک می کند، مثل بزاق دهان که باعث از بین بردن کرم خوردگی دندان ها می شود.

پوسیدگی دندان از تولید اسید ایجاد می شود که مینای دندان را می خورد، اما بزاق دهان این اسید را خنثی می کند. همچنین حاوی مواد معدنی خاصی است که به بازسازی دندان ها کمک می کند.

اگر میزان کافی آب به بدنتان برسانید، و کمتر شکلات و آبنبات بخورید، مطمئن باشید که دندانهایی سالم خواهید داشت.

5. نوشیدن آب زیاد ضرر دارد

نوشیدن میزان معین آب در روز ضروری است اما نیازی به زیاد کردن این میزان نیست. کاری که باید بکنید جبران میزان آبی است که از دست می دهید.

یک فرد متوسط روزانه حدود 2 تا 3 لیوان آب از تنفس، و 1 لیوان دیگر از طریق عرق کردن از دست می دهد. اگر 3 تا 4 لیوان نیز به طور تقریبی از طریق ادرار دفع کند، بدن حدوداً به 8 لیوان در روز آب نیاز پیدا می کند.

شما باید همان میزان آبی که در روز از دست داده اید، را برای بدن دوباره تامین کنید نه بیشتر.

اگر بیشتر از میزان مورد نیاز آب به بدن برسانید، تعادل سدیم در بدن از بین می رود که منجر به مشکلات گوارشی، حملات ناگهانی و حتی بیهوشی می شود.

آب بخورید، سالم بمانید!

آب برای بدن شما ضروری است، و بدون آن فعالیت های بدن شما دچار مشکل می شود. پس اطمینان یابید که میزان کافی آب به بدنتان برسانید تا سلاامتی بدنتان تامین شود.

ترجمه مربوط به بخش آقای رازقی نژاد

قفل حلقه ای مفصل زانو با قابلیت تنظیم در فلکشن و اکستنشن:

(adjustable flexion and extension ring lock knee joint)

این مفصل ها طراحی شدند برای تطابق با فلکشن کانترکچر زانو و می تواند برای مچ شدن با زاویه فلکشن زانوی بیمار تنظیم شود.این حلقه زمانی که به زاویه مورد نظر دست یافتیم ،پایین میاد و زانو قفل می شود.

Stance control knee joint:

این مفاصل برای فراهم کردن استواری زانو در فاز stance و ازادی اتوماتیک زانو در فاز swing طراحی شده اند.فواید این مفصل نسبت به زانوی قفل شده این است که hip hiking و circumduction را کاهش میدهد و نسبت به locked knee KAFOs قدیمی مصرف انرژی کمتری دارد. در مفاصل زانو از مکانیزم های متفاوتی برای حلقه استفاده میکنند از کلید فعالگر الکتریکی با میکروپروسسور گرفته تا کلید مکانیکی ساده. این مفاصل انتخاب خوبی برای افراد پولیو با درگیری یک طرفه که نیاز به قفل زانو دارد. بیمار تقریبا کانترکچر نداشته باشد و توانایی و حرکت برای انجام کار حین تمرین را داشته باشد که شبیه هست به تمرین اولیه(زودهنگام) بیماری که پروتز برای transfemoral دارد. تمام طراحی های رایج وقتی با کاندیدای مناسب آن طبق توصیه های سازنده مچ باشند می توان استفاده کرد. ارتزیست باید کاملا با ملزومات هر سازنده و تکنیک های تمرین مناسب آشنا باشد. (بیمار باید توانایی و رغبت به پی گیری تمرین های کاردرمانی برای راه رفتن را داشته باشد).

Proximal thigh section designs(طراحی قسمت بالای ران)

Standard thigh section:

مفید است در جمعیت(افراد( PPS (postpolio sequelae)هنگامی که بیمار بصورت گردشی محدود باشد یا از bilateral KAFO استفاده می کند. در این موارد نیاز است که وزن بدن را به بالای عضو درگیر انتقال داد و طرح ساده تر کاملا مناسب است.

Quadrilateral or ischial containment thigh section:

این ارتز طراحی شده که قسمتی از وزن بیمار را بوسیله KAFO در فاز stanceانتقال دهد. این انتقال وزن هرچند کم ، باعث می شود که فرد حین gait تعادل بیشتری داشته و حرکات طرفی کنترل شود و stress and strain روی پای قوی تر کمتر شود.

----* این اجزا میتواند با هر طرحی ترکیب شود.

Molded inner boot:

روش های ارتوپدی متفاوتی روی پاها و مچ های افراد PPS انجام شده است. برای بعضی از افراد این روش ها روی پاها و مچ های شدیدا استخوانی و دیفورمه انجام شده.این مفاصل به سختی میتوانند کنترل شوند. یک molded inner boot  پلی اتیلنی می تواند نتیجه خوبی بدهد. این ارتز مچ و پا را یک پلاستیک منعطف احاطه کرده و البته مچ و پا را با قسمت سخت ساپورت میکند. یک فیت سرتاسری دارد که فشار را کمتر میکند.

AFO و KAFO فلزی و چرمی :

برای بسیاری از بیماران پولیو در سرتاسر جهان ابتدا از شکل سنتی AFO,KAFO(چرمی و فلزی) استفاده می شده.همچنین بعضی ها هنوز از مدل سنتی استفاده میکنند چون از طرح ها و مواد جدید راضی نیستند و اینکه با مدل قدیمی می توانند کارهاشان را انجام دهند. یک سود دیگر آن اینست که باند رجید آن تماس محدودی با اندام دارد اما این باعث می شود که کنترل کاهش یابد بویژه در صفحه عرضی.

----* اگر مواد و طرح جدید می تواند عملکرد و درد را کم کند باید توسط افراد کلینیکال ارزیابی شود.

مواد دیگر:

تیتانیوم و استیل میتواند جاگزین آلومنیوم شود برای بالا بردن استحکام و قدرت برای افراد سنگین و فعال تر. الیاف کربن میتوان استفاده کرد برای افزایش قدرت و سختی بدون افزایش وزن ارتز.برای یک بیمار با فلج اندام تحتانی ، وزن وسیله برای pps بسیار مهم هست.پس باید تا می توان از وزن وسیله کم کرد. (تیتانیوم ارجحیت دارد بر استیل، زمانی که آلومنیوم مناسب نیست).

چه کسانی نیاز به تعویض زانو دارند؟

تعویض مفصل زانو، برای افراد مبتلا به آسیب شدید زانو است. جایگزینی زانو می تواند درد را تسکین دهد و اجازه می دهد تا شما فعال تر باشید اگر دارو  و درمان های دیگر به درد زانوی شما کمکی نمی کند دکتر شما ممکن است توصیه کند به عمل جراحی تعویض زانو کند. تعویض زانو شامل برداشتن قسمت مفصل زانوی طبیعی و جایگزین کردن آن با بخش های مصنوعی است تعویض زانو شایع ترین نوع از عمل جراحی تعویض مفصل است.

بیماران مبتلا به تخریب شدید مفصل زانو همراه با درد و اختلال در عملکرد، ممکن است کاندید مناسبی برای جایگزینی کل زانو باشند.
آرتریت روماتوئید، یک بیماری است که در آن سیستم ایمنی بدن به غشاء در خطوط مفصلی حمله می کند. و می تواند به درد، التهاب و تخریب مفاصل منجر شود.
آرتروز پس از ضربه، نوعی از آرتروز است که ممکن است پس از صدمه به زانو مانند یک شکستگی یا پارگی لیگامان رخ دهد. این نوع آسیب می تواند باعث التهاب زانو و در طول زمان منجر به آسیب غضروف شود. که شما در زندگی از آن رنج می برید و می تواند سبب آرتروز در میانسالی یا بعد از آن شود. آرتروز شایع ترین دلیل برای جایگزینی زانو در ایالات متحده است.
چندین نوع از آرتریت می تواند به زانو آسیب برساند و باعث درد و ناتوانی شود که باید با زانوی مصنوعی جایگزین شود آسیب های زانو می تواند از یک مشکل به نام نکروز تنه تالوس و استئونکروز که در آن استخوان با از دست دادن جریان خون خود می میرد و در نهایت منجر سقوط می شود.
زمانی که درد و سفتی شروع به دخالت در فعالیت های روزمره کند و درمان های دیگر کمک نکند ممکن است نیاز به تعویض مفصل باشد.

قبل از درمان جایگزینی مفصل اقدامات زیر را انجام دهید.

برای کاهش استرس در مفصل با عصا راه بروید.
برای تقویت عضلات اطراف زانو و بهبود انعطاف پذیری ورزش کنید.
از دست دادن وزن به منظور کاهش بار زانو برنامه ریزی شود.
از کفش خاص برای بهبودی زانو استفاده کنید.
از داروها برای رفع درد استفاده کنید.
داروهای مختلف که می تواند برای درد زانو مفید باشد عبارتند از داروهای ضد درد مانند استامینوفن، ترامادول و داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی ( NSAIDs ) مانند ( ایبوپروفن و یا ناپروکسن  ) و از مسکن های موضعی روی پوست زانو مالیده شود و یا از کورتیکواستروئیدهای قوی در مفصل زانو تزریق شود که جایگزین اسید هیالورونیک نیز نامیده می شود.

در چه کسانی نباید جراحی تعویض زانو انجام شود؟

اگر چه جایگزینی زانو، عمل جراحی شایع است ولی برای همه مناسب نیست اگر شما یک عفونت زانو، یک اختلال عصبی شدید یا بیماری شدید رگ های خونی، اضافه وزن شدید، یک بیماری پوستی مثل پسوریازیس، اختلالات قلبی و ریوی دارید پزشک شما ممکن است اقدام به تعویض زانو نکند.
اگر شما قصد جایگزینی زانو را دارید از پزشک خود بخواهید شما را به یک جراح ارتوپد مجرب و آموزش دیده برای درمان مشکلات مفاصل و استخوان ها معرفی نماید جراح باید عوامل زیادی را قبل از معرفی برای جایگزینی زانو در نظر بگیرد افرادی که به طور کلی سالم هستند بهترین نامزد برای عمل جراحی هستند و کسانی که قبل از آسیب پیشرفته مفاصل، عمل جراحی برایشان انجام شود بهبودی سریع تر و نتایج بهتری حاصل می شود. فیزیوتراپی یک بخش اساسی از بازسازی پس از تعویض مفصل زانو است. توصیه می شود بیماران با مفاصل مصنوعی قبل، در طی و بعد از هر روش انتخابی تهاجمی از جمله ( اعمال دندانپزشکی ) باید آنتی بیوتیک مصرف کنند.

خطرات ناشی از جایگزینی کل زانو

خطرات ناشی از تعویض مفصل زانو شامل لخته شدن خون در پاها است که می تواند به ریه ها ( آمبولی ریوی ) سفر کند آمبولی ریه می تواند تنگی نفس، درد قفسه سینه و حتی سبب شوک شود خطرات دیگر شامل عفونت ادراری، تهوع و استفراغ ( معمولا مربوط به داروی  ضد درد )، درد مزمن زانو و خشکی، خونریزی داخل مفصل زانو، آسیب عصبی، آسیب های رگ های خونی و عفونت زانو که می تواند به عمل مجدد نیاز شود علاوه بر این، خطرات ناشی از بیهوشی شامل قلب، ریه، کلیه و آسیب کبدی وجود دارد.