روز 10 دیماه 56 هنگام استقبال از کارتررئیس جمهورآمریکا درتهران، گروه هائی که با اتوبوس های دولتی آورده شده بودند وآنهائی که بر اثر غفلت ویا از سر کنجکاوی حضورداشتند، با ابراز احساسات برای کارتر هورا کشیدند. هنگامی که پرزیدنت کارتر، سایروس ونس، برژینسکی وآلفرد اترتون، با اسکورت عظیم، به مقابل دانشگاه صنعتی رسیدند، عدّة اندکی که هیجان وجنب وجوش بیشتری داشتند، آنان را هوکرده، باشعار«یانکی گو هوم» به سویشان تخم مرغ گندیده و گوجة له شده پرت کردند. دژخیمان، برای متفرّق کردن معترضان، با چرخاندن باتوم های بلندشان به سمت آنان یورش بردند. هنگامی که غریو شعار«درودبرخمینی» به وسیلة چند طلبه و دانشجوی قمی درفضا پیچید، نعرة ساواکی ها و هیاهوی دستگیرشدگان، اوضاع را دگرگون کرد. تصویر فضای باز سیاسی و نمودار رعایت حقوق بشر، چنان کامل شد که اختناق، قلم را ازتوصیف آن عاجز ساخت. نگارنده در وقت مقرّر به محل قرار در خیابان آذربایجان رسید و با دوستان مجرّب درگیری های چهارمردان،که به چنگ دژخیمان نیفتاده بودند، به قم بازگشت. گویندة خبر شبانگاهی تلویزیون، بدون اشاره به حضور معترضان، مراسم استقبال کارتر را، پرشور توصیف کرد، و با پخش صحنة بزم اهریمنی، نطق سـرمستانة کارتر را چنین ترجمه کرد: «ایران تحت رهبری عالی شاه جزیرة ثبات وآرامش، در یکی از طوفانی‌ترین مناطق جهان است.»