مایکروسافت هم اکنون در حال کار بر روی ویندوز ۱۰ موبایل میباشد و این موضوع قبلا هم اعلام شده بود.همانطور که در مطالب قبلی هم گفته شد انتظار داریم در ماه آینده در کنفرانس ۲۱ ژانویه در کنار معرفی ویژگیهای جدید ویندوز ۱۰ نسخه نمایشی ویندوز ۱۰ موبایل هم پرده برداری شود.
به چه می اندیشی؟
ای به قربان دو چشمت آقا
به سرانجام مسیر؟
یا در اندیشه ی روزی موعود؟
که دهی پرچم را !
برسانی تو به دستان گل سر سبد آل علی !
به کجا می نگری؟
به چه می اندیشی؟
به غریبی خودت؟
یا که در فکر شهادت هستی؟
گفتی بودی اینبار
که نگردد تکرار
قصه ی صلح امام مجتبی (ع)
وعده دادی مارا , به قیامی خونین
وعده دادی مارا ,
تو به یک عاشورا
به کجا می نگری؟
به چه می اندیشی؟
ای سراپا همه عشق !
ما تو را میخواهیم !
ما همه عاشق رویت هستیم !
در رهت می مانیم !
و تو را یک رهبر
و تو را هدیه ای از سوی خدا میدانیم !
و بدان ای آقا . . .
اگر از سر هامان ,
اگر از تن هامان
پشته ها جمع شود
نفروشیم به کس تاری از موی شما !
نتوانم هرگز از مسیرت یک دم !
تو بگو یک لحظه !
دوری از روی شما !
اللهم احفظ قائدنا خامنه ای بالحسین (ع)
سال 2014 با تمام خوبی‌ها و بدی‌هایش رو به پایان است و تنها چند روز دیگر با ما خداحافظی خواهد کرد. در این سال نیز همانند همیشه رویداد‌های بسیاری اتفاق افتاده است که عرصه طبیعت نیز خالی از آن‌ها نبود. هر ساله وب‌سایت Weather برترین تصاویر طبیعت و اغلب مربوط به شرایط آب و هوایی مختلف را منتشر می‌کند که یک نیم نگاهی زیبا به سالی که گذشت محسوب می‌شود.
امسال نیز با نزدیک شدن به روز‌های پایانی سال، این وب‌سایت معتبر 100 عکس برتر سال از لحاظ آب و هوایی را منتشر کرده است که در این مقاله تصمیم داریم نیم نگاهی به آن‌ها بیاندازیم و به تماشای 10 عکس برتر آن‌ها بنشینیم.
در این تصویر عکاس در حال حرکت در مقابل خاکستر‌های یک آتشفشان در منطقه سوماترا است.
تلفن‌های همراه روز به روز، هوشمند تر و پیشرفته تر می‌شوند؛ از منشی صوتی اپل گرفته تا ویژگیهای بسیار جذابی همانند نیشگون گرفتن از صفحه نمایش! اما هربار که به سوی اسمارت فون عزیزتان می‌روید، با خطایی به نام “کمبود شارژ” روبه‌رو می‌شوید. بنابراین در این مطلب، به شما خواهیم آموخت، چگونه با در پیش گرفتن راه‌هایی به افزایش باتری گوشی همراه خود، کمک کرده و هوشمند بودن آن‌هارا، پررنگ تر کنید.
وقتی به طور تصادفی به یکی از وبلاگ های همکاران برخوردم و مطالبی را که ایشان به صورت گزارش لحظه به لحظه از اعزامشان به کشور دبی نوشته بود، خواندم ؛ خاطرات تلخ و شیرین خود را از اعزام به سوریه به یاد آوردم.
در تاریخ 22 شهریور سال 86 ، ساعت حدود 9 صبح، در فرودگاه دمشق بودیم و هنوز باورمان نشده بود که چه آسان از شهر و دیار خود و وابستگان دل کنده و راهی کشور سوریه شدیم تا به مدت سه سال در آن جا زندگی کنیم و در مدرسه ایرانی ها در شهر دمشق تدریس نماییم.
مجتمع آموزشی مخصوص دانش آموزان ایرانی، در منطقه کفرسوسه ساخته شده بود. ساختمانی زیبا که از دو مجتمع آموزشی دخترانه « حضرت زینب (س) » و پسرانه « امام خمینی ره » تشکیل شده بود.
ساختمان مدرسه 4 طبقه ، باشکوه و مجهز به امکانات آموزشی بود که حدود 400 دانش آموز دختر و پسر در مقطع دبستان، راهنمایی و دبیرستان و پیش دانشگاهی ، در آن مشغول به تحصیل بودند.
آری، چه زود گذشت آن سه سال؛ با همه خاطرات تلخ و شیرینش ؛ در کنار دوستانی که چون گوهری تابناک هنوز نیز در زندگی ما تابانند و از وجود پر مهرشان بهره مندیم و همراه با همکارانی فرصت طلب که با تخریب دیگران پله های موفقیت خویش را می ساختتد و ...
**********
ما تا آن موقع به سوریه سفر نکرده بودیم و آشنایی با مردم و شیوه زندگی آن ها برایمان تازگی داشت و جالب بود. مردمی صمیمی ، مهربان و دوست داشتنی که به امام خمینی و امام خامنه ای عشق می ورزیدند و در کنار آن ها هیچ احساس غربت نمی کردیم.
دو نگین شهر دمشق؛ بارگاه ملکوتی حضرت زینب سلام الله علیها و حضرت رقیه سلام الله علیها که در این مدت توفیق زیارت و پابوسی آن ها را داشتیم. این توفیق الهی، برای خانواده ی ما برکات معنوی زیادی را به همراه داشت.
آه ! هیچگاه فراموشم نمی شود، آنگاه که برای اولین بار از کوچه های تنگ و تاریکی که به حرم حضرت رقیه(س) منتهی می شد، گذشتیم؛ به یاد آنچه بر کاروان اسرا در شام گذشته بود روضه خواندیم و گریستیم .
در حرم حضرت زینب سلام الله علیها که حدود 10 کیلومتری دمشق در منطقه ای به نام زینبیه واقع است نیزمصیبت های آن بانوی صبور و بزرگوار را به یاد می آوردیم و با آرزوی کسب توفیق زیارت امام حسین علیه السلام عزاداری می کردیم.
البته در این سه سال پرخاطره، تقریباً بیش تر مکان های زیارتی، تاریخی و تفریحی کشور سوریه را دیده و با تمدن کهن و پربار این کشور آشنا شدیم.
خدای را شاکرم که محل مأموریت ما را در کشور سوریه قرار داد، زیرا که توانستیم به کرات – هفته ای یک یا دو بار – به زیارت حرم های شریفه برویم و از برکات وجود آن ها حظ و بهره ی معنوی بسیار ببریم.
********
حال که گاهی تصاویر خیابان های دمشق و شهرهایی را که به آن ها سفر کرده بودیم را از تلویزیون می بینم که به چه روزی درآمده و مخروبه و ویرانه شده است؛ بسیار متأسف و غمگین می شوم و با خود زمزمه می کنم :
ای ننگ برجغدان شب پرست که نمی توانند اتحاد ملت های مسلمان را ببنند...
مرگ برکشورهای امریکایی و اروپایی و فرزند نامشروعشان اسرائیل غاصب و هم پیمانان عربشان - که در ویرانه سازی و نابودکردن کشورهای اسلامی باهم هم دست و همکارشده اند...
نفرین بر ددمنشانی که از اسلام و شیعه می هراسند و برای بقای ننگین خود دست به هر جنایتی می زنند.