..:::: تاثیر خشونت علیه مادران باردار بر ترومای پس از تولد نوزادان ::::..

بر اساس تحقیقات جدید دانشمندان دانشگاه میشیگان، خشونت علیه زنان باردار می‌تواند اثرات منفی ماندگاری بر روی نوزادان متولدنشده آن‌ها داشته باشد. این نخستین بررسی است که خشونت علیه زنان باردار را با علائم ترومای رفتاری و عاطفی نوزادان در نخستین سال زندگی‌شان مرتبط می‌کند. علائمی که این نوزادان تجربه می‌کنند، شامل کابوس‌دیدن، اذیت‌شدن توسط صداهای بلند و نور شفاف، اجتناب از تماس فیزیکی و لذت‌نبردن از تجارب لذت‌بخش است. به گفته دانشمندان این بررسی برای پزشکان و مادران، آگاهی از خشونت خانگی در دوران بارداری و تاثیر مستقیم آن بر نوزادان می‌تواند انگیزه‌ای قوی برای کمک به این مادران جهت خروج زودهنگام از وضعیت خشونت‌بار باشد.
 پژوهش انجام‌شده بر روی 182 مادر بین 18 و 34 ساله، رابطه بسیار قوی بین خشونت مردان علیه مادران باردار و بروز علائم ترومای پس از تولد در نوزادان را نشان داد. دانشمندان دریافتند خشونت علیه مادران باردار می‌تواند موجب بروز تغییراتی در سیستم واکنش به استرس این مادران شود و سطوح هورمون کورتیزول آن‌ها را افزایش دهد. این امر به نوبه خود سطوح کورتیزول جنین را بالا می‌برد. کورتیزول، هورمونی عصبی است که افزایش بیش از حد آن می‌تواند اثراتی مضر بر روی مغز زنان داشته باشد و چنین موضوعی مشکلات عاطفی نوزادان را پس از تولد توضیح می‌دهد.  

..:::: کشف محرک فرآیندهای استرس در مغز ::::..

محققان اتریشی در همکاری مشترک با محققان سوئدی موفق به کشف عامل مهمی شدند که منجر به آزاد کردن هورمون استرس در مغز می‌شود. این عامل، پروتئین secretagogin است که نقش مهمی در آزاد کردن هورمون CRH‌ ایفا کرده و فرآیند استرس را در مغز فعال می‌کند. اگر این پروتئین متصل به کلسیم سرکوب شود، هورمون آزادکننده کورتیکوتروپین (CRH) در هیپوتالاموس مغز آزاد نمی‌شود. هیپوتالاموس برای تحریک تولید و آزاد کردن هورمون آدرنوکورتیکوتروپیک (ACTH) از سلول‌ها در غده هیپوفیز به داخل جریان خون، به کمک CRH نیاز دارد.
 با رسیدن هورمون ACTH به قشر آدرنال، فرآیند تحریک تولید و آزاد کردن هورومون‌های بعدی شامل کورتیزول (هورمون استرس) آغاز می‌شود؛ هیپوتالاموس اقدام به آزاد کردن CRH و در نتیجه تولید سیگنال‌های ضروری از جمله ACTH و کورتیزول می‌کند؛ اگر این چرخه قطع شود، امکان بروز استرس حاد و مزمن از بین می‌رود. «توماس هوکفلت» از محققان موسسه کارولینسکا تأکید کرد: درک بهتری از عملکرد استرس پیدا کردیم و می‌توانیم در تحقیقات آینده از پروتئین secretagogin برای درمان استرس بخصوص در افراد دچار بیماری‌های روانی مانند افسردگی یا اختلال استرس پس از سانحه استفاده کنیم.
 در فاز بهبود سریع دوره افسردگی، بدن و مغز به عملکرد طبیعی باز می‌گردد که این مسئله با توقف گردش هورمون‌های استرس در ارتباط است. عوارض استرس مزمن چند برابر بوده و می‌تواند منجر به بروز عفونت، افزایش فشار خون، دیابت و افزایش خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی و عروقی، سردرد مزمن، وزوز گوش و پوکی استخوان شود. جزئیات تحقیق مشترک محققان دانشگاه وین با همکاری موسسه کارولیسنکا در استکهلم در مجله EMBO منتشر شد.