آب ماده ای فراوان در کره زمین است که به شکل های مختلفی همچون دریا ، باران ، رودخانه و... دیده می‌شود و دو سوم کره زمین را آب تشکیل می دهد ولی تنها دو درصد از این آبها آب شیرین می باشد. آب در چرخه خود ، مرتباً از حالتی به حالت دیگر تبدیل می‌شود، اما از بین نمی‌رود. آب اشکال مختلف بخود می گیرد؛ باران، برف، تگرگ، یخ، شبنم و مه. تنها ماده که دارای سه حالت، انجماد، میعان و گاز است، این ماده حیاتی است
کشورهای که از نعمت وجود آب شیرین و رود خانه های جاری بهره مندند، می تواند به انحاء مختلف از این منبع گرانسنگ استفاده شایانی کنند در ذیل به چند مورد از کابرد و اهمیت آب اشاره می کنیم:
1- با ایجاد سد و سیل بندها در مسیر آب های روان و رودخانه های خروشان، می توان آب فروانی برای مصارف آشامیدنی، کشاورزی، صنعتی و دامداری ذخیره سازی کرد و در مواقع نیاز از آن آب ها استفاده بهینه و مطلوب را نمود. در بسیاری از کشورها از جمله کشورهای جهان سوم بیش از نصف مردم به آب سالم و بهداشتی برای آشامیدن دسترسی ندارند و این نیازمندی روز بروز در حال افزایش و گسترش است چنانکه سازمان ملل متحد، سال 2003 م را سال آب شیرین نام نهاد. با ایجاد میکانیزم ذخیره سازی آب و انتقال آن به شهرها و روستاهای که فاقد آب های شیرین و بهداشتی است؛ بخشی اعظم مشکلات کم آبی و آب های بهداشتی حل خواهد گردید. نقش و اهمیت آب برای انسان از بسیاری از منابع طبیعی از جمله نفت، گاز، زغال و... بیشتر است. اگر آب شرب مردم بهداشتی و از معیارهای درست صحی برخوردار نباشد، امراض گوناگونی از این طریق در بین مردم شیوع پیدا نموده و در نتیجه بسیاری از قشر آسیب پذیر جامعه جان خود را از دست می دهند.
دولت ها و بخش خصوصی می توانند با ایجاد سدها و احداث نهرها راه ترقی و پیشرفت به سوی توسعه پایدار بردارند. آن ها از این طریق می توانند زمین های بایر و بلا استفاده را به منبع عظیم تولید محصولات کشاورزی و دام پروری تبدیل کنند. کشوری که بتواند از جهت محصولات کشاورزی ( برنج، گندم، جو، چغندر، انوع میوه جات، سبزیجات، لوبیا، عدس، علوفه برای دام ها و...) و فراورده های دامی (گوشت قرمز، گوشت سفید، شیر و منتجات آن " ماست، پنیر، کره، خامه و.." ) به خود کفایی برسد و مصارف داخلی خود را در داخل کشور تأمین کند، راه توسعه برای این کشور فراهم است زیرا بسیاری از مردم می توانند با امکانات موجود بدون پرداخت هزینه های گزاف، به کالاهای اساسی و اولیه دسترسی داشته باشند و این خود نشان دهنده سطح رفاه عمومی محسوب می شود. این کار در دراز مدت به نفع آن کشور خواهد بود که بدون خارج شدن ارز و سرمایه کشور، مردم از منتجات و تولیدات داخلی استفاده کنند. لذا کشورهای صنعتی با درک این موضوع، برای اینکه محصولات کشاورزی و دامی آن ها با قیمت و هزینه بسیار پائین تولید شود تا بتواند در خارج از کشور متبوع با محصولات کشاورزی و دامی دیگر کشور ها رقابت کند و از طرفی کشاورزان و دامپروران دچار ضرر نشوند، سوبسید های بسیار کلان به دامداران و کشاورزان خود پرداخت می کنند، تا راه توسعه این بخش از صنعت را از طریق صادرات با قیمت متعادل هموار گردانند.
2- کشورهای که از نعمت رودخانه های جاری برخورداراند می توانند با ایجاد سد، صنعت تولید انرژی های مورد نیاز مردم خود را با قیمت مناسب تأمین کنند. تولید برق از نیروگاه های آبی به مراتب کم هزینه تر از سایر نیروگاه ها و از لحاظ زیست محیطی بسیار کم ضرر می باشد. نیروگاه های آبی بخاطر استفاده از منابع آبی، محیط زیست را آلوده نمی سازد و آب مورد استفاده در نیروگاه های آبی از چرخه اقتصاد خارج نمی شود بلکه برای استفاده در سایر روش های تولیدی( کشاورزی، صنعتی و ...) به کار گرفته می شود این بزرگترین مزیت بحساب می آید. با توجه به نیاز روز افزون جوامع پیشرفته و در حال توسعه به انرژی هیدرولیکی و استفاده روز مره از آن، تأمین انرژی برای کشورها هزینه ای بسیار بالا را دارد. انرژی هیدرولیکی از راه های مختلف قابل تأمین است؛ از طریق سوخت های فسیلی ( نفت، گاز، ذغال سنگ)، از طریق خورشید گرمایی، زمین گرمایی، انرژی های بادی، منابع آبی و از طریق نیروگاه های هسته ای انرژی مورد نیاز تأمین می شود. یکی از فاکتور های اساسی، کم هزینه و بی خطر برای تأمین انرژی استفاده از منابع آبی است.
3- آب های که در سفره های زیر زمینی قرار دارد می تواند یکی از منابع مفید در توسعه کشورها بحساب آید. با استفاده از تکنولوژی جدید و در اختیار گرفتن زمین ها و دشت های بایر و وسیع، می توان تولیدات کشور را در زمینه های محصولات مختلف کشاورزی، دامی و صنعتی به توسعه رساند
با توجه به مطالب که در بالا به آن اشاره شد، نقش و اهمیت آب در توسعه و شکوفای اقتصادی کشورها و جوامع، بارز و آشکار است که بدون استفاده بهینه از این منبع گرانسنگ، رشد و ترقی کشورهای در حال توسعه مشکل به نظر می رسد. کشورهای که فقط وارد کننده کالاهای مصرفی باشند و نیاز به کالاهای ضروری و اساسی آن ها از خارج تأمین شود، هیچگاه به توسعه پایدار نخواهند رسید. بنابراین: منابع آبی+ استفاده بهینه= توسعه پایدار.
در ماههای اخیر کاهش قیمت نفت خام به بحث اول محافل اقتصادی بدل گشته است و در این میان دلایل مختلفی برای این کاهش قیمت برشمرده می‌شود. بدیهی است که در هر رویدادی به خصوص تحولات اقتصادی نمی‌توان از یک جنبه به موضوع نگریست و تنها یک عامل را موجب آن رویداد دانست و کاهش قیمت نفت نیز از این مقوله مستثنا نیست، بلکه از جمله دلایل این کاهش قیمت می‌توان به رکود اقتصاد جهانی و به‌ویژه کاهش رشد اقتصادی دو کشور عمده مصرف‌کننده نفت خام یعنی چین و ایالات‌متحده اشاره کرد و البته صدور نفت از بازارهای غیررسمی و خارج از اپک در کشورهایی مانند لیبی که دچار ناآرامی هستند نیز در این سیر نزولی بی‌تأثیر نیست. اما هیچ‌کدام از این مسائل غیرمترقبه نیست بلکه اساساً فلسفه وجودی سازمان اپک نیز مقابله با همین نابسامانی‌های بازار و ایجاد تعادل است، لکن آنچه جای تأسف دارد، مخالفت‌های عربستان سعودی با کاهش سطح تولید و همراهی با منافع مصرف‌کنندگان به‌جای صادرکنندگان است که مانع انجام وظیفه ذاتی اپک در ایجاد توازن در بازار نفت شده است.
بسیاری از تحلیلگران این کارشکنی‌های عربستان را تبانی و توطئه مشترک این کشور با برخی کشورهای غربی می‌دانند که برای ضربه به اقتصادهای مستقل از غرب و درعین‌حال کاهش هزینه‌های کشورهای غربی برای دستیابی به انرژی آن‌هم در فصل سرما و رکود اقتصاد غرب انجام می‌گیرد؛ اما حال چه چنین توطئه‌ای درکار باشد که با توجه به مناسبات عربستان و میزان وابستگی دولت این کشور به غرب، هست و چه به احتمال بسیار ضعیف این تصمیم به بالا نگاه‌داشتن سقف تولید تصمیم مستقل عربستان برای رقابت کاذب با رقبای منطقه‌ای خویش باشد، تفاوتی در اصل ماجرا نمی‌کند، به‌هرروی این‌گونه اقدامات عربستان پدیده جدیدی نیست و این کشور سابقه‌ای طولانی در اقدام به بازارشکنی یا دامپینگ در بازار نفت دارد؛ اما آنچه مقامات عربستان و معدود کشورهای حاشیه خلیج‌فارس که با سیاست‌های عربستان در جلوگیری از کاهش تولید نفت همراهی می‌کنند و مانع اقدام مؤثر اپک در این خصوص می‌شوند، توجه ندارند و به‌واقع باید آن را اشتباه راهبردی آنان دانست اینکه اصرار بر این سیاست در مدتی طولانی صدمات فراوانی به اقتصادهایشان وارد خواهد نمود، چراکه هیچ‌یک از کشورهای صادرکننده نفت به‌اندازه عربستان و برخی کشورهای همراه آن به صادرات نفت وابسته نیستند و این عربستان سعودی است که با فقدان زیربنای اقتصادی و کشاورزی قوی، تنها و تنها به نفت وابسته است، فلذا فروش ارزان و فراوان آن از یک‌سو با کاهش درآمدهایش همراه خواهد بود و از سوی دیگر با تمام شدن سریع‌تر این منابع مواجه خواهد شد که سبب می‌شود این کشور در آینده با بحران اقتصادی شدیدی مواجه شود. با توجه به این واقعیات، اقدام عربستان را در ناکام گذاشتن اپک در رسیدن به تصمیم برای کاهش سقف تولید را باید نوعی خود زنی سیاسی و اقتصادی دانست.
منتشره در روزنامه آفتاب یزد
قدرت نظامی ایران مایه آرامش،اطمینان و امنیت ملت ایران و کشورهای منطقه است/نیروهای مسلح ایران با وجود تحریم طولانی مدت، از همیشه قدرتمندتر و تواناتر هستند/دولت پشتیبانی از نیروهای مسلح را وظیفه خود می‌داند
رییس جمهوری با تاکید بر اینکه قدرت و توان نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران نه تنها برای ملت ایران بلکه برای ملت‌ها و کشورهای منطقه هم مایه آرامش ، اطمینان و امنیت است، تصریح کرد: جمهوری اسلامی ایران در کنار کشورهای منطقه به خوبی می‌تواند از سرزمین خود و منطقه دفاع کند و هیچ نیازی به حضور نیروهای خارجی در این منطقه به هیچ بهانه‌ای وجود ندارد.