نیایش - 1595

خدایا!

   تو را باید از قله‌ی خورشید پرسید، تو را باید از آسمان‌ها و ستاره‌هایش پرسید، تو را باید از برگ‌های افتاده بر آب پرسید و تو را باید از قطره‌قطره‌های باران پرسید که عاشقانه تو را تسبیح می‌گویند و غبار گرفته آیینه وجودشان را با اشک نیاز می‌ربایند و صبح چه شبنم‌وار به استقبال زمزمه‌های اذانت می‌روند و من در این لحظه‌های مغموم بخشش تو را خواهانم.

یا حی و یا قیوم