نیایش - 1606

پروردگارا!

   بوی باران می‌آید، آن‌گاه که دلبرانه غرق تماشای نشانه‌هایت در کائنات می‌شویم و به شوق دیدارت، تو را بسیار می‌خوانیم و به امید وصالت، با همه‌ی وجودمان پیشانی بر مهر اطاعتت می‌گذاریم. بوی باران می‌آید؛ آن‌گاه که عاری از کبر و ریا و جدا ار هر کینه و خطا، همنشین دلنوازان آستانت می‌شویم و میان خیل عاشقانت، عزّت، آبرو و صبوری می‌طلبیم. آری بوی باران می‌آید.

یا ذالجلال و الاکرام