میترسم...

از این بیراهه تردید از این بن بست میترسم
من از حسی که بین ما هنوز هم هست میترسم
ته این راه روشن نیست منم مثل تو میدونم
نگو باید برید از عشق نه میتونی نه میتونم
نه میتونیم برگردیم نه رد شیم از تو این بن بست
منم میدونم این احساس نباید باشه اما هست
دارم میترسم از خوابی که شاید هر دومون دیدیم
از اینکه هر دومون با هم خلاف کعبه چرخیدیم
واسه کندن از این برزخ گریزی غیر دنیا نیست
نمیدونم ولی شاید بهشت اندازه ما نیست...

پست جدید مهدی احمدوند در اینستاگرام

یه قسمت از چشمای جادوییه میدونم قبلا گذاشتم ولی هدفم زدن یه حرف دیگه ای بود 
اینکه هر کس که لایک میکنه کنار لایکش یه فاتحه واسه مرتضی بخونه میدونم قطعا انرژی خوبی میگیره و اینکه این کار بیشتر از حدودا بیست ثانیه وقتتون رو نمیگیره
تشکر از همگی
دوستون دارم

دانلود کلیپ

از شرایط اقتصادی کشور چه خبر؟

دوستان عزیزم سلام

خیلی وقته ننوشتم به همین خاطر تصمیم گرفتم با این پست اون خیلی وقت رو تلافی کنم. اول بزارین کمی در مورد مطالب رمزدار بگم که خیلی از دوستان به هر طریق ممکن این رفتارم رو غیرحرفه‌ای دونسته بودن، ولی توضیح داره! این مطالب رمزدار همش در مورد سرمایه‌گذاری بود و فقط میتونستم اینا رو در اختیار کسانی بزارم که امکان ارتباط باهاشون رو داشتم و هر وقت میخواستم میتونستم بهشون بگم چیکار بکنن. اگه این مطالب در اختیار همه بود و اونا با این مطالب اقدام به سرمایه‌گذاری میکردن و من نمیتونستم به همشون بگم کی نقد بشن یا از بازار خارج بشن، سودشون میتونست تبدیل به ضرر بشه، واسه همین مطالب رمزدار بودن!

در مورد مطلب جام جهانی نظرات زیادی بود که تاییدشون کردم و قضاوت رو میزارم به عهده خوانندگان وبلاگ، در ضمن باید خدمت نظر دهندگان محترم عرض کنم که من بچه نیستم که مطالب هیجانی بنویسم و در زمینه سیستم و تفکر سیستمی  و دیدن آنها در زندگی چیزایی میدونم و وقتی ادعایی میکنم حتما حرفایی هم برای گفتن دارم، ولی به همین اندازه بسنده کرده و ترجیح میدم این مطلب رو در حد یک اعتراض باقی بزارم و بیخیال بقیه‌اش بشم. کی‌روش هم میدونم چطور انسانیه! حالا بریم سراغ چیزایی که دلم میخواد در این پست براتون بنویسم.

درست پانزده ماه پیش یعنی مهر ماه نود و دو یک ایمیل به سایت ریاست جمهوری فرستادم و در اون ایمیل مفصل، توضیح دادم: رئیس جمهور عزیز

تولدت مبارک*

دوستتدارم عشقم تولدت مبارک انشالله صدساله شی میدونم ازم متنفری.میدونم دیگه برات مهم نیستم. میدونم دیگه فک میکنی امسال تولدتو تبریک نگفتم اینکه فراموشت کردم ولی من فراموش نکردم خیلی وقته منتظراین روزم ولی شرمنده م نتونستمم به خودت بگم

امیدوارم یه روزی بیای ببینی و حرفامو بخونی وبدونی هیچوقت فراموشت نمیکنم هرچقدم بد باشم ...دوستت دارم صادقانه.........

کلاسهای دانشگاه من تموم شد واز این به بعد فقط کار پایان نامه میمونه که دیگه خیلی دانشگاه رفتن نمیخواد.

میخوام وقت بیشتری برات بزارم .چند تا کلاس مختلف میفرستمت  ببینم تو کدام حیطه استعداد وعلاقه داری وهمون رو ادامه بدی.

دخترم ممنونم که دوری من رو تحمل کردی....

الوعده وفا...

نوبت منه که برات جبران کنم.

راستش دلم برای دوستام تنگه اما اینم میدونم اینم یک مرحله از زندگی بود که تموم شد.من تمام تلاشم رو کردم که بهترین استفاده از دوران دانشجوییم ببرم.

امیدوارم تو در اینده بتونی خیلی از من جلو بزنی و برای ابادانی کشور عزیزمان مسلح به سلاح علم ودانش بشی.

میدونم تو از عهده آینده ت برمیای ....