حسابداری بهای تمام شده :
شاخه ای از حسابداری مدیریت می باشد که وظیفه جمع آوری اقلام مربوط به محاسبه بهای تمام شده کالا و خدمات ساخته شده و ارائه داده شده و همچنین یافتن راه هایی جهت تقلیل هزینه ها را به نحو معقولی بر عهده دارد.
حسابدری مدیریت:
به شاخه ای از حسابداری که وظیفه تهیه اطلاعات مالی برای مدیریت مؤسسه را بر عهده دارد حسابداری مدیریت گفته می شود
حسابداری بهای تمام شده در مؤسسات تولیدی و خدماتی هم کاربرد دارد اما چون بیشترین استفاده از حسابداری بهای تمام شده در مؤسسات تولیدی می باشد به حسابداری صنعتی هم مشهور است
تفاوت های حسابداری بهای تمام شده و حسابداری مالی:
· استفاده کنندگان از اطلاعات حسابداری بهای تمام شده اشخاص درون سازمانی هستند اما استفاده کنندگان از اطلاعات حسابداری مالی اشخاص برون سازمانی هستند
· مقررات و قوانین حاکم بر حسابداری بهای تمام شده غیر مستقیم می باشند و هر مؤسسه ای با توجه به نیازهای خود می تواند مقرراتی را وضع کند اما قوانین و مقررات حسابداری مالی مستقیم وصریح می باشند این مقررات در قالب استانداردهای حسابداری وضع شده اند
· مبنای قیمت گذاری در حسابداری بهای تمام شده می تواند اندازه گیری بر مبنای پول باشد یا هرگونه اندازه گیری فیزیکی مرتبط . اما مبنای اندازه گیری در حسابداری مالی بهای تمام شده تاریخی می باشد
· زمان تهیه گزارش و گزارش گری :در حسابداری بهای تمام شده اطلاعات و گزارشگری هر زمانی که مدیریت نیاز داشته باشد تهیه و ارائه می شود اما در حسابداری مالی معمولاً بطور ادواری و در پایان دوره مالی تهیه می شود
· اطلاعات مربوط به حسابداری بهای تمام شده معمولاً مربوط به یک واحد ، دایره یا دپارتمان خاص می باشد اما اطلاعات مربوط به حسابداری مالی مربوط به کل شرکت می باشد
دارایی:
منابع مؤسسه هستند که انتظار می رود در آینده برای شرکت منفعتی داشته باشند
بهای تمام شده:
منافع از دست رفته مؤسسه می باشند که جهت تحصیل کالا و خدمات مورد نیاز است منابع از دست رفته با ارقام ریالی اندازه گیری می شوند و به صورت کاهش در دارایی ها یا افزایش در بدهی ها نشان داده می شوند . صرف این منابع و وقوع بهای تمام شده برای کسب منفعت در آینده می باشند
هزینه :
اگر منافع حاصل از بهای تمام شده ( دارایی) کسب شده باشد بهای تمام شده به هزینه تبدیل شده است
زیان:
بهای تمام شده ای است که بدون اینکه منافع حاصل از آن کسب شده باشد به هزینه تبدیل شده باشد ( مصرف شده باشد)
هزینه فرصت:
منافعی است که با انتخاب یک راه حل از بین راه حل های محتلف کسب شده است و با انتخاب این راه حل از منافع دیگر چشم پوشی شده است.
هزینه یابی:
به محاسبه بهای تمام شده کالای ساخته شده و کالای در جریان ساخت هزینه یابی گفته می شود
عوامل بهای تمام شده:
1. مواد مستقیم: به موادی اطلاق می شود که مستقیماً در ساخت محصول نقش دارند و ماهیت و شکل کالای ساخته شده بیشتر به آنها بستگی دارد و همچنین از نظر بهاء در مقایسه با سایر مواد بکار رفته در محصول از ارزش بیشتری برخوردار می باشند
2. دستمزد مستقیم: دستمزد کارگران و عوامل تولید می باشد که مستقیماً در تولید کالا و ارائه خدمات نقش دارند
3. هزینه های غیر مستقیم (سربار): هزینه های هستند که در کارخانه به مصرف می رسند اما مستقیماً در تولید نقشی ندارند . هزینه اجاره ساختمان کارخانه ، هزینه آب و برق و ... کارخانه ،هزینه استهلاک
بقیه مطالب در ادامه صفحه