عبور عناصر مسلح و تروریست های خارجی از مرز ترکیه برای عضویت در گروه تروریستی داعش در سوریه همچنان ادامه دارد. این فیلم همچنین فاش کرد که ارتش یکی از کشورهای عضو ناتو به راحتی با تروریستها مذاکره می کنند. ترکیه همچنان خواستار ایجاد منطقه حائل داخل خاک سوریه و اعلام منطقه پرواز ممنوع بر فراز این کشور و براندازی نظام آن است.
منطقه مسیحی نشین جوبر در جنوب دمشق با حضور لواء ابوالفضل العباس(ع) در یک قدمی آزادسازی قرار گرفته است.
1393, 5 دی 4:26 بعد از ظهر
به گزارش خبرگزاری اهلبیت(ع) ـ ابنا ـ منطقه مسیحی نشین «جوبر» در شرق دمشق ـ پایتخت سوریه ـ طی دو روز گذشته صحنه درگیری نیروهای ارتش و نیروهای مردمی سوریه با تروریستهای تکفیری بوده است.
هماکنون در جوبر که یکی از مهمترین محورهای عملیاتی ارتش سوریه محسوب میشود شدیدترین و سختترین درگیریها میان نیروهای ارتش و عناصر تروریستی جریان دارد.
جوبر در یک قدمی آزادسازی قرار دارد و این خبر درحالی منتشر شده که اخبار و تصاویری از حضور لواء ابوالفضل العباس(ع) به فرماندهی «ابو عجیب» نیز در این منطقه منتشر شد.
ابو عجیب که طی سه سال گذشته به همراه دیگر گروههای مدافع به حفظ و حراست از حریم حرم مطهر حضرت زینب کبری(س) و دیگر مناطق شیعهنشین سوریه میپرداخت هماینک به یاری مسیحیان سوری شتافته است.
وی و نیروهایش که به خادمان حرم حضرت زینب(س) معروف شدهاند به شهر مسیحی نشین جوبر رفته تا ثابت کنند دفاع از مظلوم واجب است، هرکه میخواهد باشد.
فرمانده لواء ابوالفضل العباس(ع) ـ اولین گردان نظامی شکل گرفته در دفاع از حرم حضرت زینب(س) ـ که حدود یک سال مقابل دوربینها ظاهر و خبری از وی در رسانهها منتشر نمیشد اکنون از پیشرویهای قابل ملاحظه در جوبر ابراز خرسندی کرده است و برخی منابع نیز از تسلط کامل نیروهای ارتش و مردمی بر این منطقه خبر دادهاند.
یک منبع میدانی سوری نیز تأکید کرد که ظرف هفتههای آتی خبرهای خوشی از جوبر به گوش خواهد رسید، بویژه آنکه تروریستهای این منطقه هم اکنون امکان برقراری ارتباط با دنیای خارج و دریافت کمک از گروههای تروریستی مناطق دیگر را ندارند.
گردان ابوالفضل العباس(ع) که متشکل از اتباع عراقی، لبنانی و شیعیان جنوب دمشق هستند با آغاز بحران سوریه با هدف حمایت و محافظت از مرقد و بارگاه حضرت زینب(س) پس از تهدیدات عناصر گروههای تروریستی مبنی بر انهدام و تخریب این بارگاه مطهر تاسیس شد.
1393, 3 دی
پیکر مطهر چهار تن از مدافعان حرم مطهر حضرت زینب کبری(س) امروز در دمشق تشییع شد.
به گزارش خبرگزاری اهلبیت(ع) ـ ابنا ـ محلهی امام زین العابدین(ع) در دمشق ـ پایتخت سوریه ـ روز چهارشنبه شاهد تشییع پیکر چهار تن از مدافعان حرم مطهر حضرت زینب(س) بود.
براین اساس، پیکر مطهر «محمد دیب علی سکاف» با کنیه "علی" ، «ماهر محمد دیب شرعب» با کنیه "ذوالفقار"، «عبدالقادر عباس النمر» با کنیه "ابو ابهم" و «محمد حسن محمود شیخ عیسی» با کنیه "ساجد" امروز بر روی دستان شیعیان دمشق تشییع شدند.
این رزمندگان در دفاع از مقدسات اسلامی و درگیری با تروریستهای تکفیری به درجه رفیع شهادت نائل آمدند.
پیکر این شهدا در تابوتهایی پیچیده در پرچم سوریه با شعارهای «لبیک یا زینب(س)» و «لبیک یا حسین(ع)» خیابانهای محلههای شیعه نشین سوریه را پیمود و پس از طواف در حرم مطهر حضرت زینب کبری(س) در گلزار شهدای زینبیه به خاک سپرده شدند.
...............
وقتی به طور تصادفی به یکی از وبلاگ های همکاران برخوردم و مطالبی را که ایشان به صورت گزارش لحظه به لحظه از اعزامشان به کشور دبی نوشته بود، خواندم ؛ خاطرات تلخ و شیرین خود را از اعزام به سوریه به یاد آوردم.
در تاریخ 22 شهریور سال 86 ، ساعت حدود 9 صبح، در فرودگاه دمشق بودیم و هنوز باورمان نشده بود که چه آسان از شهر و دیار خود و وابستگان دل کنده و راهی کشور سوریه شدیم تا به مدت سه سال در آن جا زندگی کنیم و در مدرسه ایرانی ها در شهر دمشق تدریس نماییم.
مجتمع آموزشی مخصوص دانش آموزان ایرانی، در منطقه کفرسوسه ساخته شده بود. ساختمانی زیبا که از دو مجتمع آموزشی دخترانه « حضرت زینب (س) » و پسرانه « امام خمینی ره » تشکیل شده بود.
ساختمان مدرسه 4 طبقه ، باشکوه و مجهز به امکانات آموزشی بود که حدود 400 دانش آموز دختر و پسر در مقطع دبستان، راهنمایی و دبیرستان و پیش دانشگاهی ، در آن مشغول به تحصیل بودند.
آری، چه زود گذشت آن سه سال؛ با همه خاطرات تلخ و شیرینش ؛ در کنار دوستانی که چون گوهری تابناک هنوز نیز در زندگی ما تابانند و از وجود پر مهرشان بهره مندیم و همراه با همکارانی فرصت طلب که با تخریب دیگران پله های موفقیت خویش را می ساختتد و ...
**********
ما تا آن موقع به سوریه سفر نکرده بودیم و آشنایی با مردم و شیوه زندگی آن ها برایمان تازگی داشت و جالب بود. مردمی صمیمی ، مهربان و دوست داشتنی که به امام خمینی و امام خامنه ای عشق می ورزیدند و در کنار آن ها هیچ احساس غربت نمی کردیم.
دو نگین شهر دمشق؛ بارگاه ملکوتی حضرت زینب سلام الله علیها و حضرت رقیه سلام الله علیها که در این مدت توفیق زیارت و پابوسی آن ها را داشتیم. این توفیق الهی، برای خانواده ی ما برکات معنوی زیادی را به همراه داشت.
آه ! هیچگاه فراموشم نمی شود، آنگاه که برای اولین بار از کوچه های تنگ و تاریکی که به حرم حضرت رقیه(س) منتهی می شد، گذشتیم؛ به یاد آنچه بر کاروان اسرا در شام گذشته بود روضه خواندیم و گریستیم .
در حرم حضرت زینب سلام الله علیها که حدود 10 کیلومتری دمشق در منطقه ای به نام زینبیه واقع است نیزمصیبت های آن بانوی صبور و بزرگوار را به یاد می آوردیم و با آرزوی کسب توفیق زیارت امام حسین علیه السلام عزاداری می کردیم.
البته در این سه سال پرخاطره، تقریباً بیش تر مکان های زیارتی، تاریخی و تفریحی کشور سوریه را دیده و با تمدن کهن و پربار این کشور آشنا شدیم.
خدای را شاکرم که محل مأموریت ما را در کشور سوریه قرار داد، زیرا که توانستیم به کرات – هفته ای یک یا دو بار – به زیارت حرم های شریفه برویم و از برکات وجود آن ها حظ و بهره ی معنوی بسیار ببریم.
********
حال که گاهی تصاویر خیابان های دمشق و شهرهایی را که به آن ها سفر کرده بودیم را از تلویزیون می بینم که به چه روزی درآمده و مخروبه و ویرانه شده است؛ بسیار متأسف و غمگین می شوم و با خود زمزمه می کنم :
ای ننگ برجغدان شب پرست که نمی توانند اتحاد ملت های مسلمان را ببنند...
مرگ برکشورهای امریکایی و اروپایی و فرزند نامشروعشان اسرائیل غاصب و هم پیمانان عربشان - که در ویرانه سازی و نابودکردن کشورهای اسلامی باهم هم دست و همکارشده اند...
نفرین بر ددمنشانی که از اسلام و شیعه می هراسند و برای بقای ننگین خود دست به هر جنایتی می زنند.