گوهرهای طبیعی به طور کلی کانی هایی هستند که در گذشته برای آراستگی شخصی مورد استفاده قرار میگرفتندو در حال حاضر نیز روز به روز بر میزان استفاده از آنها در زمینه های مختلف افزوده میشود.بطور کلی، سنگ های قیمتی زیبا، نادر و با دوام هستند. بیشتر آنها کانی هایی طبیعی هستند، با مواد غیر آلی با ترکیب شیمیایی ثابت شده و ساختار درونی منظم. گوهرهای کمی مانند کهربا و مروارید از گیاهان و حیوانات به دست می آیند و آلی نامیده می شوند. با توجه به مشخصات و ویژگیهایگوهرها، کانی( یا گاهی ماده آلی)باید زیبا بوده و رنگ بندی آن نیز بسیار با اهمیت میباشد.گوهرها باید بادوام نیز باشند یعنی به حدی سخت بوده که استفاده یا لمس مداوم، آن را خراب یا خراشیده نکند. در نهایت، گوهرها باید نادر باشند، زیرا کمیابی این سنگها باعث میشود تا ارزش بیشتری بیایند. جاذبه رمزآلود جواهرات، رنگ های بدیع شان و بازی نور درون آنها،به تنهایی جواهرات را برای بسیاری از مردم قیمتی ساخته است و در عین حال کمیابی، سختی و با دوام بودن آنها، ارزش گوهرها را دوبرابر کرده است. زیبایی طبیعی، استحکام و حالت ارتجاعی گوهرهااین باور را که آنها منشاهای فوق العاده و قدرتهای جادویی دارند را قوت بخشیده است و سنگ های جواهری که قرن ها باقی مانده اند، از سویی ثروت تاریخی و از سوی دیگر افسانه های پیرامون آنها را بوجود آورده اند. برای آشنایی بیشتر با نوعیت گوهرها و پیچیدگیهای خاص آنها، به نمونه های زیر توجه کنید.
کهربا صمغ فسیل شده درختان استکه رنگ نارنجی طلایی دارد. این گوهر شامل حشرات (مگس ها،قورباغه ها و مارمولک ها)، خزه، گلسنگ یا کاج سوزنی می باشد که میلیون ها سال قبل هنگامی که صمغ همچنان چسبناک بود، به دام افتاده اند. دیوید فدرمن،نویسنده راهنمای گوهرهای رنگی برای مصرف کننده، می گوید: کهربا مانند کپسول زمان است که توسط خود طبیعت درست شده و در زمین قرار داده شده است. این امر به باستان شناسان کمک کرده تا مجددا زندگی زمینی را در مرحله اولیه باز سازی کنند. بیش از هزار نوع از حشرات منقرض شده در کهربا شناسایی شده اند.
کهربا، که از اوایل دوره زمین شناسی کرتاسه وجود داشته، توسط آفتیم آکرا - که مجموعه ای از تکه هایی را دارد که شامل 700 حشره، از جمله موریانه،شب پره، کرم صدپا، عنکبوت، عقرب های کاذب و پشه ریز که سرانجام خون میزبان را می مکند - از کوههای لبنان در جنوب بیروت استخراج شده است. معروف ترین کهرباها در ساحل لهستان و شوروی سابق یافت می شوند. کهربا تعدادی مصارف درمانی دارد، اما امروزه کهربا منحصرا برای جواهرآلات استفاده می شود. قیمت های کهربا حدود قیمتی بین 20 تا 40 هزار دلار یا بیشتر می تواند داشته باشد.مارتین فدرمن می گوید: انسانهای عصر حجر کهربا را با خواص فوق العاده استخراج کرده و آن را برای پوشیدن و عبادت کردن استفاده می کردند.کهربا ارزش زیاد و مهمی میان سایرین، آشوری ها، مصری ها،اتروسک ها،فنیقی هاو یونانی ها داشت. این مسئله تا زمان عصر حجر هرگز به طور کامل رواج نیافت. بین سالهای 1895 و 1900، یک میلیون کیلوگرم از کهربای بالتیک برای جواهرآلات استفاده می شد.
زمرد کبودبه رنگ آبی آسمانی و آبی سیر وجود دارد، اغلب دو رنگ نماست وزمانی که از زوایای مختلف دیده شود، بی رنگ یا آبی ظهور می یابد.با این وجود، رنگ زمرد کبود معمولا بیشتر از زمرد سبز یافت میشود و زمرد کبود اغلب اوقات بسیار بیشتر از پسرعموی سبز رنگ مشهورش- زمرد سبز- تقریبا به طور کامل فاقدادخالاست.زمرد کبود سختی خوب (7.5 تا 8 در میزان Mohs) و درخشندگی عالی دارد که این سختی،آن را بسیار با دوام کرده و تا حد زیادی از خراشیدگی حفظ می کند.آهن ماده ای است که به زمرد کبود، رنگی تقریبا از آبی کمرنگ -غیر قابل تشخیص- تا آبی پر رنگ دریا می دهد و هر چه رنگ زمرد کبود بیشتر (غلیظ تر) باشد، ارزش بیشتری دارد.بعضی زمردهای کبود، درخشش ملایم سبز رنگی دارند که آن نیز مشخصه بارزی در مورد این سنگ است. در هرحال، این رنگ آبی شفاف و خالص است که به زمرد ظاهری زیبا می بخشد چراکه به خوبی شفافیت خالص و درخشش باشکوه این گوهر را نشان میدهد. به ندرت میتوان گوهر دیگری در میان طراحی جواهرات مدرن و امروزی یافت کهمانند زمرد کبود چنین تنوعیداشته باشند.زمرد،چه به عنوان گوهری شفاف در تراشکلاسیک،چه هنگامی که خلاقانه و با طرحی جدیدتر تراش خورده باشد ، همواره به طور فریبنده ای زیباست. زمرد تراش نخورده (راف)، یا زمردی با ادخال (inclusions) فراوان رانیزمی توان آنچنان تراش داد که به شاهکاری بی نظیر تبدیل شود. طراحان، زمرد را سنگ جواهر موردعلاقه خود می نامند. کیفیت گوهر زمرد به صورت بلورهای شش ضلعییافت می شود که ممکن است طول آن تا یک میلیمتر (32 اینچ) و همچنین بی نقص باشد. با کیفیت ترین زمرد در برزیل، افغانستان، روسیه، هند و پاکستان یافت می شود و انواع زمرد آبی تیره در ماداگاسکار موجود است.
هوالآخر
نام علمی: Streptocarpus
نام لاتین: Cape primrose
خانواده: ژسزیاسه
گیاهی علفی و شباهت برگها به پامچال، خانواده آن «ژسزیاسه» و زادگاهش آفریقای جنوبی، برگها پهن و شکننده و نامتقارن و کناره آن چین دار و رگبرگ ها برجسته، گلها به صورت دسته جات ۵ یا ۶ تایی برفراز دمگلی بزرگ هستند که از وسط برگها می رویند، رنگ گلها متنوع و برنگ سفید و قرمز و بنفش و آبی به چشم میخورد، تعداد گلبرگ ها ۵ عدد و ترومپت شکل و دهانه آنها دارای رگه هایی است که تضاد خاصی در رنگ به گلبرگ ها می بخشد، گل ها از خرداد ماه شروع به ظهور می نمایند و دوام آنها نسبت به واریته های اصلاح شده قدیمی بهتر است، طرز تکثیر خاص خود را دارد و از طریق قلمه برگ ازدیاد می یابد.
نیازها:
نور: به نور کافی و کامل احتیاج دارد، گیاه را در معرض اشعه آفتاب در ظهر قرار ندهید.
دما :در طول تابستان دما را حدود ۲۰ درجه تنظیم کنید، تا دمای ۲۴ نیز مقامت میکند، درجه حرارت در زمستان ۱۶ درجه است.
آبیاری: در تابستان همیشه خاک را مرطوب نگهدارید. هفته ای دو تا سه بار با آب ولرم و سبک بدون املاح در این فصل آبیاری کنید، هرگز اجازه ندهید آب اضافی در گلدان باقی بماند، در زمستان آبیاری را به هفته ای یک بار کاهش داده و اجازه دهید خاک گلدان در فاصله بین دو آبیاری خشک شود.
رطوبت: رطوبت زیادتری نیاز دارد، در بهار و تابستان به جز مواقعی که گیاه در گل است، احتیاج به غبارپاشی دارد، در زمان گلدهی با رطوبت دائمی و پایدار محیط را مرطوب نمایید. برای این منظور گلدان را در گلدان بزرگتری قرار داده و حد فاصل بین دو گلدان را با خزه و پیت مرطوب پر کنید.
تغذیه: دربهار و تابستان نیاز به هر ماه یک بار تغذیه دارد، از مواد غذایی مخصوص گیاه زینتی طبق دستور سازنده استفاده کنید، نصف میزان توصیه شده کافی است.
خاک مناسب: مخلوطی از چهار قسمت پیت و یک قسمت شن درشت بهترین محیط رشد را برای گیاه به ارمغان می اورد.
تعویض گلدان: هر ساله در بهار انجام شود.
تمیز نمودن برگها :با برس مخصوص برگها را تمیز کنید، از مواد براق کننده ی شیمیایی استفاده نکنید.
تکثیر:گرفتن قلمه برگ در تابستان، تقسیم بوته در بهار
عوارض و درمان:
برگها خیلی بزرگ هستند و گلها ظاهر نمی شوند: تغذیه بیش از اندازه صورت گرفته است و یا اینکه گلدان ها خیلی بزرگ هستند، در دو سال اینده گلدانها را تعویض نکنید، تغذیه را کاهش دهید و یا متوقف سازید.
چند برگ پائینی پوسیده است : آبیاری بیش از اندازه انجام و خاک باتلاقی شده است، آب اضافی را از گلدان ها و زیرگلدانی ها خارج کنید و زهکش را بازدید نمایید. اجازه دهید در فاصله بین دو آبیاری سطح خاک خشک شود، سپس آبیاری نمایید.
برگها قهوه ای می شوند و گلها می ریزند: هوا گرم است، گیاه را به محل خنک تری با جریان ملایم هوا منتقل کنید. غبارپاشی با آب سبک و ولرم فراموش نشود.
برگ ها رنگ پریده و گل ها ظاهر نمیشوند: نور کافی نیست، گیاه را به محل پرنورتری منتقل کنید، اشعه متسقیم آفتاب به جز ظهر تابستان برای گیاه قابل تحمل است.
برگ ها و گل ها و ساقه ها می پوسند: قارچ “بوتری تیس” عامل آن است که خود ناشی از هوای سرد و مرطوب است. گیاه را با سم قارچ کش طبق دستور سمپاشی و گلدانها را به محل گرمتری منتقل نموده و غبارپاشی را متوقف و آبیاری را کاهش دهید تا گیاه به حالت اولیه برگردد.
گیاه خود را انداخته است: هوا خیلی سرد و خشک است و یا دود و هوای کثیف عامل آن است، نارسایی ها را برطرف کنید.
حشرات ریزی در اطراف گلدانها در حال پروازند: با سم حشره کش گیاه را طبق دستور سمپاشی کنید. گلها را هنگام سمپاشی محافظت کنید.
برگ ها سیاه شده اند: هوا سرد است، گیاه را به محل گرمتری منتقل کنید، و یا صدمه ممکن است مربوط به استفاده از مواد براق کننده ی شیمیایی باشد، از آنها استفاده نکنید.
برگ ها دارای مواد چسبناک هستند: مواد چسبناک مربوط به حشرات روی برگها است، با سم حشره کش هر هفته یکبار گیاه را سمپاشی کنید، مواظب گلها باشید.
برگ ها چروکیده و گل ها سقوط می کنند: خاک خشکو گیاه تشنه است، فوراً آبیاری کنید، مواظب باشید خاک گلدان ها باتلاقی نشود، زهکش را بازدید کنید.
*تکثیر به وسیله ی برگ: برگ را از وسط و در طول رگبرگ مرکزی به دو نیم تقسیم و محل برش را هورمون پاشی کنید و در شن کاشت کنید، درجه حرارت را در حدود ۱۶ د رجه سانتیمتر و محیط را مرطوب نگه دارید. گیاه جدید از محل برش شروع به رشد میکند.
*برگهای استرپتوکارپوس شکننده است، در هنگام خرید دقت کنید گیاهانی انتخاب شوند که دارای برگ های سالم می باشد.
منبع:http://www.narvash.ir
تصاویر:
سلام
مطلبی نوشته ام برای راه انداختن این جا، در مموری کارد موبایلم با نام "سوم دی" و به صورت فایل ورد ذخیره شده، باید کابل موبایلم را پیدا کنم، وصلش کنم به سیستم، فایل را باز کنم، متن را کپی کنم، متن را برگردانم و کنار همه ی این ها دوباره بخوانمش و دوباره حالم از بعضی سطرها به هم بخورد؛ در نتیجه با همین پست "پدرامم" را شروع می کنم؛ در این پست و پست های بعدی مهم ترین چیزی که می تواند درگیرت کند و ارزش درگیر شدنش را دارد، تکرار است و تکرار، تکرارهای مسخره، در سطر به سطر و واژه به واژه ی نوشته ها، می بینی که دارم از کار می افتم، دارم به اغما می روم، به مرور متوجهش می شوی. مثل چای دارچینی که تکرار می شود و طعمش دیگر مفت هم نمی ارزد، تنها همان جرعه های نخست است که گذشته ای با خودش دارد، اما بعدش فقط طعمی ست خوش! همین! بعدش سیگار می آید و روشن کردن تهویه و نشستن پشت کامپیوتر و محو شدن نقطه های نیکوتین در رشته هات.
برای "به" متن "سوم دی" را خواندم، حواسش نبود زیاد! "به" هر روز که می گذرد بُعد غریبش را توی وبلاگش بیشتر می کند.
فعلا...