اگر می خواهید از آخرین خبرهای مد اطلاع داشته باشید در پاییز و زمستان امسال صورتی کم رنگ مد شده است.
در حال حاضر ما در ماه اکتبر هستیم و این ماه جهانی مبارزه با سرطان سینه می باشد. در بیشتر کشورها خانم ها برای پشتیبانی با کمپین مبارزه با سرطان سینه صورتی می پوشند.
حتی خیلی از سالن های ورزش از خانم ها می خواهند که در این ماه با لباس ورزش صورتی به ورزشگاه بیایند.
از طرف دیگر هم بدون هیچ ارتباطی با این مسئله دیزاینرها تصمیم گرفته اند که رنگ صورتی رنگ سال باشد از لباس و پالتو گرفته تا کیف و کفش. به همین خاطر من هم تصمیم گرفتم که چندتا عکس برایتان بگذارم.
سلام دوباره به دوستان اشکورنیوز و دوستداران خاک آبا و اجدادی . امسال بهار واقعا بهاری کرد چون تماما بارید ولی یکی از آنها به 10 درجه زیرصفررسید و فندق را نابود کرد . تابستان وظیفه اش را کاملا انجام داد چون فقط گرم بود و از بارش خبری نشد واندک محصولی که مانده بود خشکاند . پاییز امسال واقعا پاییزی کرد تقریبا همیشه باران و سرد . اما برف بسیار سنگین آبان بسیاری ازدرختان فندق و انواع میوه ها را شکست این یخ زدن فندق دربهار و کاهش آب تابستان و شکستگی های درختان درپاییز ، در تاریخ کیاسه سابقه ندارد . اما زمستان امسال ؟؟؟؟؟؟!!!!!!!!
بله . واقعا آب و هوای کره زمین به علت اثر گلخانه ای ( جمع شدن کربن دی اکسید در جو زمین و جلوگیری از فرار اشعه مادون قرمز و گرم شدن زمین ) درحال تغییر است . اخیرا دانشمندان گفته اند اگر روند تولید کربن دی اکسید به همین منوال ادامه یابد زمین در 100 سال آینده قابل سکونت نخواهد بود یادمان باشد که هریک از ساکنان زمین چه وظیفه ای دارند .
بدترین کاری که ما انجام می دهیم سوزاندن برگ خشک درختان فندق در اسفند و فروردین است . خوشبختانه درسالیان اخیر مردم آگاه تر شده و کمتر این کار را می کنند . ( برگ خشک برای باغ کود خوبی خواهدبود )
به گزارش ائل پرس به نقل از شبکه TRT ترکیه، شعبه وقف اربکان که برای جاودانه ساختن یاد پرفسور دکتر نجم الدین اربکان موسس دیدگاه ملی در ترکیه در چهارمین سالگرد در گذشت وی مراسم ویژه ای ترتیب خواهد داد، محمود احمدی نژاد یکی از روسای جمهور پیشین ایران را به این مراسم دعوت کرده است.
مقامات و رئیس شعبه وقف مرحوم اربکان که در در خلال دیدارش از ایران با احمدی نژاد دیدار کرده بودف اعلام کردند که در مراسم یاد از نجم الدین اربکان درشهر بورسا احمدی نژاد نیز شرکت خواهد کرد.
نائم اوزتورک رئیس شعبه بورسای وقف اربکان در این رابطه گفت : این وقف یک و نیم سال پیش از این تاسیس یافت. وقف اربکان از رهبران کشورهای ایفا گر نقش در تجدید بنیه گروه کشورهای دی ـ ۸ برای شرکت در برنامه های مختلف دعوت بعمل آورده است. سال گذشته شعبه این وقف در آنکارا یوسف حبیبی رئیس جمهور اندونزی را به ترکیه دعوت کرده بود. امسال شعبه وقف اربکان در طرابزون دوریش اراوغلو رئیس جمهور پیشین جمهوری ترک قبرس شمالی را به ترکیه دعوت کرده است. شعبه اربکان در بورسا نیز هر سال به مناسبت سالگرد درگذشت اربکان برنامه های ویژه ای ترتیب می دهد. در نظر داریم که برنامه امسال را روز ۲۷ ام فوریه ترتیب بدهیم.
در کنار همهی ناکامی صنعت پسته ایران در مدیریت قیمت در بازارهای بینالمللی باید بحران هنگ کنگ را هم اضافه کرد. اتفاقی که اسدالله عسگراولادی را به کرمان کشاند، بلکه غائله را مدیریت کند.........
«بازار پسته امسال شروع خوبی نداشت» این را کشاورزان میگفتند. موضع صادرکنندههایی که همیشه دم از قیمتهای جهانی میزدند، اما این بار متفاوت از گذشته بود، چرا که قیمت پسته آمریکا جای هیچ بهانهجویی را در این خصوص نگذاشته بود.
سال پیش دیماه بهخاطر امتحانات دانشگاه و کنکور تنها سهبار از خانه خارج شدم. دو بار برای گرفتن ِ کتاب و جزوه و یک بار هفدهم دی به هتلِ استقرارِ خانهی دوستیهای عزیز. آنجا بود که میم با آقای ناشرِ عزیز صحبتهای نهایی را انجام داد و من مهر 14 عزیز را دیدم. امسال دی امتحانی ندارم، کنکوری هم نیست اما عموما در خانه هستم و دلیلِ خاصی برای خروج از منزل وجود ندارد. اما این بار هم سیزدهم دیماه، دیدنِ مهر14عزیز همان ِ دلیلِ گرمی بود که من و میم را از خانه خارج کند. با اینکه میم زیر حجمی از آلرژی پوستی چهرهاش پنهانشدهاست و دو روزی از کار مرخصی گرفتهاست که دانشجوها او را با این چهرهی ترسناک نبینند، باز هم دیدیم دلیلی نیست که این فرصتِ شیرین را از دست بدهیم. نشستیم. و دقایقِ صحبتمان بیشتر از همیشه بود. این بار چای هم بود. حتی اگر آدم چایبخوری نباشم و متهم شوم به اینکه لابد قهوه نسکافه خورم و توی دلم در جواب آسدمجتبی بگویم مــــن؟ منی که از قهوه و هرچیز که با آن سنخیتی دارد بیزارم؟ اما باز هم حس کنم چه خوب که چایی هست. حتی فرصت دوبار چای خوردن هست، صندلی هست. یعنی عجله نیست و فرصتی است برای صحبت و شنیدن و حتی ثانیه هایی سکوت. در یزد چند ثانیه، سالِ پیش در مشهد چند ثانیه، تبریز نزدیک 5 دقیقه مکالمات طول میکشید. اما این بار در خانهیدوست کلی. البته که گاهی شنیدن را به صحبتکردن ترجیح میدهم بخصوص اگر شنیدنِ مکالماتِ دو عزیز باشد که یکیشان میم است و یکی شان مهر14 عزیز. حتی اگر خیره شوم به مجیددلبندمی که از تلویزیون پشتِ سرِ مهر14 عزیز پخش می شود و تصویرش توی شیشهِ هتل افتاده است، و بعد از آن یوگی و دوستان، اما حواسم نه به مجیددلبندم باشد و نه به یوگی و دوستان. و یک صندلی خالی آن میان باشد و توی دلم بگویم آنجا قطعا جای مهر16 نازنین است که تابهحال کنارشان ننشتهام در چنین شرایطِ بی تعجیلی. سالِ پیش را عکاس تهرانی س.فدائیان ثبت کرد بی آنکه حواسمان باشد و بیآنکه بداند شد یکی از بهترین یادگاریها. اما امسال کسی نبود که حتی بیخبر ثبتمان کند. اما کلمات همواره آمادهاند تا لحظههای خوب را ثبت کنند. داشتم فکر میکردم چه خوب که نامِ جشنواره را گذاشتهاند خانهیدوست...
به قولی: خانهی دوستتان گرم...