گفت: مگر دولت تدبیر و امید قول نداده بود که احترام پاسپورت ایرانی را حفظ کند؟
گفتم: البته که قول داده بود و چه قول غلیظ و پررنگی هم بود.
گفت: ولی در مقابل اقدام غیرقانونی آمریکا که از دادن ویزا به آقای ابوطالبی برای حضور در سازمان ملل خودداری کرده بود، دولت خیلی راحت کوتاه آمد و به جای ایستادگی و تاکید بر احترام پاسپورت ایرانی، آقای خوشرو را به جای ابوطالبی معرفی کرد و باعث تحقیر پاسپورت ایرانی شد.
گفتم: اگر سواد داشتی میفهمیدی که این از کرامت دولت تدبیر و امید و اعتدال است...
طرف میگفت؛ من صاحب کرامت هستم. به او گفتند؛ اگر راست میگویی به آن درخت بگو بیاید اینجا و طرف بعد از این که چند بار به درخت گفت بیا و درخت از جایش تکان نخورد، خودش کنار درخت رفت و گفت؛ در ضمن بدانید که اولیاء کبر و غرور هم ندارند!
منبع : کیهان8بهمن 1393
اگر چه عواطف انسانى و حق شناسى به تنهایى براى رعایت احترام در برابر والدین کافى است. ولى از آنجا که اسلام حتى در مسائلى که هم عقل در آن استقلال کامل دارد و هم عاطفه آن رابوضوح در مىیابد سکوت روا نمىدارد و به عنوان تاکید در این گونه موارد هم دستورهاى لازم را صادر مىکند، درباره احترام به والدین آنقدر تاکید کرده است که در کمتر مسئلهاى دیده مىشود به عنوان نمونه به چند قسمت اشاره مىکنیم:
آدم های طمع کننده دو نوع هستند دوستان عزیز. تکلیف آدم با اولی ها روشن است.چرا؟ چون آمده اند یک جایی از اموال آدم را کَنده اند و حالا دزدند. و شما شاکی. و میروید شکایت میکنید و عذاب میکشید. دسته ی دوم ،تکلیف آدم با دومی ها به طور وحشتناکی مبهم است.تیره و تار. می آیند. چرا؟ چون آشناید. سرشان را میکنند توی زندگی آدم و باز چرا؟ چون آشنایند. تمام زندگی آدم را بررسی میکنند که ببینند چه چیزی را میتوانند از آن خودشان کنند یا حداقل چه چیزی را میتوانند برای مدتی استفاده کنند ، یا حداقل تر چه چیزی را که نمیتوانند استفاده کنند برای استفاده کننده محروم کنند. شما نمیتوایند به این ها بگوید دزد. شما نمیتوانید شاکی شوید. شما نمیتوانید بروید شکایت کنید. چرا؟ چون آشنایند خب. چون شما باید توی زندگی تقاص آشنا بودن با بعضی ها را پس بدهید. این جزئی از زندگی است. شما توی این جز از زندگی حالتان از "احترام" بهم میخورد. شما توی این جز از زندگی فقط سعی میکنید احترام خودتان را نگه دارید ،چرا؟ چون نگه داشتن "احترام خودتان" وظیفه شخصی شما ست، و هیچ کس برای شما نگهش نمیدارد چون سنگین است. حالا متوجه شدید؟ برای نگه داشتن احترام خودتان باید به دومی ها تا جاهای خیلی باریک کاری نداشته باشید ، فقط در جاهایی که حتا دیگر باریک نیستند میتوانید بهش کار داشته باشید.توی این فرآیند دومی ها برای شما تبدیل میشوند به هیچکس .
به کسانی که در لابه لای مشغله شان وقتی برای شما پیدا می کنند
احترام بگذارید
اما عاشق کسانی باشید که وقتی شما به آنها نیاز دارید
هرگز به مشغله شان نگاه نمی کنند . . .
ﺯﻧﺪﮔﯽ ﯾﻌﻨﯽ ﺩﯾﺪﻥ “ﺩﺍﺷﺘﻪ ﻫﺎ ” ﻧﻪ ﺩﯾﺪﻥ “ﻧﺪﺍﺷﺘﻪ ﻫﺎ” . . .
انسان”، بزرک نیست جزبه وسیله فکرش
“شریف” نیست جز به واسطه ی احساساتش
و”قابل احترام” نیست جزبه سبب اعمال نیکش
تقدیم به انسانی شریف و قابل احترام . . .
از گره های بیشمار زندگی گله نمیکنم
آن بافنده ی آفریننده می داند حاصل صبر بر این گره ها ، فرشی گران بها خواهد شد . . .
بزرگترین دشمن دانش جهل نیست ، بلکه توهم دانستن است . . .
مشکلاتی که همیشه حل نشده باقی میمانند
را باید سوالاتی که به نحو اشتباه پرسیده میشوند دانست . . .