ضرب الملس / 25 دی 93 / روزنامه وارش

• آتش بکند رقص ، اگر حاجی نباشد
• احوال دل سوخته ته‌دیگ داند
• از صحن کشور تا فلک از آن من / هر کجا گر ماند ، مابقی مال شما
• ای مگس عرصه سیمرغ جولانگه توست ، گر که پارتی داری
• باران که در لطافت طبعش خلاف نیست / ما واردیم به اثبات این که خلاف است
• بپوش چشم خود وقتی آنان نمی‌پوشند
• بر کسان این ناکسان ، بسان مردان می‌زنند
• بیگانه دزد را به کمین می‌توان گرفت / گر همه دزد باشند ما را خواهند گرفت
• بی‌گناهی ، کم گناهی نیست در دنیای ما
• تماشا کن که یک دیدن حلال است / اگر شد چند تا ، این اختلال است
• تو اهل دانش و فضلی ، ما اهل ریزش و فضله
• تو را چوب دادم که هیزم کنی / نه آنکه چماق بر سر مردم کنی
• جز کاردانی هر چه خواهی هست در دکان ما
• چرا عاقل کند کاری که آرندش به اندرزگاه
• حرف حق را قورت بده تا خفه نشوی
• حلقش به طناب قلمش دوخته شد
• خلق را امروزه با چند جفت چشم باید دید
• در پس پرده به نام نقطه چین سر می‌برند
• در نومیدی بسی امید است / این امید هم، نا امید است
• ز حرف حق نگیرد کسی حقوق
• ز شاخ گاو چه داری امید جز شاخ زدن
• سبزه بر سنگ نروید ، سنگ را بر عکس مکن
• سبزه را تازگی ز افکار است
• سبک‌تر می‌روند راه ، مردم نادان
• سخن تا نگفتی ببندت دهن / اگر آن نبندی سرت تو لگن
• در سرزمینی که سیب زمینی بکارند ، گوسفند می‌روید
• پسته‌ی بسته زبان با زور لب خواهد گشود
• شب، آبستن شد و گاو همه را زایید
• شرف خواهی سری به ناصرخسرو بزن
• صدق گفتار بزرگان نوین، مردم بیهوشند
• طوطی ز بیان حرف مردم شد عدو
• عرق شرم از پرروئی صاحبش خشکش زد
• عرصه شطرنج دولت، جای منطق بازی نیست
• عسل در باغ است و میرزا در خواب
• غرقه در فکر، به زندان نیز فکر باید کند