درمان طبیعی استرس

گاهی استرس بیش از توان جسمی و روحی فرد است و زندگی شخص را تحت تأثیر قرار می‌دهد اما با اقداماتی می‌توان استرس را از بین برد.

به گزارش گروه دانستنی‌های خبرگزاری فارس، سایت فرانسوی موفقیت مقاله‌ای در مورد استرس منتشر کرده است: این مقاله راه حل‌هایی برای از بین بردن استرس و درمان طبیعی پیشنهاد کرده است.

 

استرس‌ عبارت‌ است‌ از واکنش‌های‌ فیزیکی‌، ذهنی‌ و عاطفی‌ که‌ در نتیجه‌ تغییرات‌ و نیازهای‌ زندگی‌ فرد، تجربه‌ می‌شوند؛ تغییرات‌ می‌توانند بزرگ‌ یا کوچک‌ باشند.

 

پاسخ‌ افراد به‌ تغییرات‌ زندگی‌ متفاوت‌ است‌؛ استرس‌ مثبت‌ می‌تواند یک‌ انگیزه‌ دهنده‌ باشد در حالی‌ که‌ استرس‌ منفی‌ می‌تواند در زمانی‌ که‌ این‌ تغییرات‌ و نیازها، فرد را شکست‌ می‌دهند، ایجاد شود.

 

گاهی استرس بیش از توان جسمی و روحی فرد است و زندگی شخص را تحت تأثیر قرار می‌دهد؛ نباید بگذاریم مدت استرس طولانی شود زیرا سلامت انسان را به خطر می‌اندازد.

 

باید بدانید این مشکل اکثر انسان‌ها در تمام جهان است و یک واقعیت روزانه برای بسیاری افراد است که در اثر مشکلات خانوادگی، مسائل مالی، کار زیاد یا علل متعدد به وجود می‌آید.

 

این فکر که تنها او نیست که این مشکل را دارد می‌تواند به انسان آرامش دهد و بهتر و معقول‌تر با هر مسئله‌ای کنار بیاید. ما باید این مسئله را به هر دلیلی که باشد و از وقوع آن جلوگیری کنیم یا به حداقل برسانیم.

 

این مقاله می‌تواند شما را در کاهش استرس، از بین بردن و جلوگیری از استرس کمک کند.

 

ریشه های بحران آب در ایران

در این چند سال که ما بر بارها برای خودکفایی در تولید فلان محصول استراتژیک جشن ملی گرفته ایم کسی را یارای این نبود که بگوید برای آینده کشاورزی این مرز و بوم باید جشن گرفتن را فراموش و از هم اکنون به فکر آینده نه چندان روشن وضعیت برداشت آب در این کشور بود حقیقت این است که میزان متوسط بارش در ایران 248 میلی متر یا 413 میلیارد متر مکعب است. این میزان یک سوم متوسط بارش در جهان (831 میلی متر) است. به این ترتیب در حالی که یک درصد جمعیت جهان در ایران زندگی می کنند، سهم ایران از منابع آب تجدیدپذیر فقط 36 صدم درصد است. از 413 متر مکعب بارش سالانه 269 متر مکعب هم به اشکال مختلف از دست می رود. بیش از 93 درصد از آب باقیمانده صرف کشاورزی آن هم به شکل غیراصولی می شود. در سال 1337جمعیت ایران 16میلیون بوده و حالا بیش از 78 میلیون است. در حالی که میزان آب ثابت مانده. کشور ما در منطقه خاورمیانه قرار دارد و از نظر میزان بارندگی فقیر است. اغلب محصولات کشاورزی و صنایع کم بازده و غیر قابل رقابت با مشابه خارجی آب پر ارزش این سرزمین را می بلعند و ما در ازای این فقدان چیز چندانی به دست نمیآوریم که جایگزین منابع آب برای آیندگان این سرزمین باشد. اما از لحاظ برداشت ایران جزو پر مصرف ترین کشورهای جهان است تصویر زیر بیبانگر پر مصرف ترین کشورها در برداشت آب است. وقتی مجموعه برداشت آب اعم از کشاورزی صنعت و مصرف عمومی آب از میزان بارش و ذخیره منابع تجدید شونده آب در صد قابل توجهی باشد به نحوی که آینده مصرف و تجدید ذخیره آب با تهدید مواجه شود آن وقت یک کشور در معرض استرس آبی قرار میگیرند. در حال حاضر حدود 40 کشور جهان در معرض استرس آبی هستند که متاسفانه نام ایران نیز در این تارک به چشم می خورد. به نظر می رسد چشم پوشی از برخی محصولات کشاورزی ، جایگزینی صنایعی که در آن مزیت نسبی داریم در مناطق کشاورزی و مدیریت منابع آب در کنار فرهنگ سازی همه جانبه و اورژانسی در مورد خطراتی که فرزندان ما را تهدید می کند می تواند به مدد مدیریت کلان کشور بیاید که از هم اکنون بحران آبی را احساس کرده اما هنوز نمی داند برای مواجهه با این آینده محتوم باید کدام استراتژی را در پیش بگیرد. منبع: خبرآنلاین

دعوا با همسر سیستم ایمنی‌ را ضعیف می‌کند!

دعوا با همسر سیستم ایمنی‌ را ضعیف می‌کند!

 

مطالعات نشان داده است که استرس مزمن و مقادیر بالای کورتیزول می‌تواند منجر به کاهش سلول ‌های هیپوکامپ و آسیب به آنها و در نتیجه آسیب به حافظه و عملکرد افراد گردد.

استرس باعث  تغییرات هورمونی خصوصاً آدرنالین و سایر هورمون ‌ها شده و بیماری ‌های خطرناکی چون سکته ‌های مغزی، قلبی، فشار خون،‌ پوکی استخوان،‌ زخم معده و بیماری ‌های روحی – رفتاری بسیاری را ایجاد می‌کند و بر روی بهداشت روانی انسان اثر بسیار مخربی دارد.

پسر بودن یعنی..........

پسر بودن یعنی, نافتو که بریدن روش 2 سال حبس هم بریدن.

پسر بودن یعنی, فقط تا آخر دبستان بابا مامان پشت سرتن بعدش جامعه بزرگت میکنه.

پسر بودن یعنی, فقط یه سال وقت داری که کنکور قبول نشی.

پسر بودن یعنی, بعد 18 دیگه یا سربازی یا سربار!

پسر بودن یعنی, استرس سربازی و حسرت درس خوندن بدون استرس.

پسر بودن یعنی, بعد بابا, مرد خونه بودن, سنم نمیشناسه. یعنی چی؟؟ یعنی بابا نباشه نون باید بدی حالا 5 ساله باشی یا 50 ساله!

پسر بودن یعنی, حفظ خواهر و مادر و همسرت از هر چی هیزیه.

پسر بودن یعنی, آزادی که از ( آ ) اولش تا ( ی ) آخرش همش مسئولیته و حصار.

پسر بودن یعنی, جنگ که شد گوشت تنت سپر ناموسته.

پسر بودن یعنی, یه سگ دو زدن واسه یه لقمه نون که جلو زن و بچه کم نیاری.

پسر بودن یعنی, واسه عید لباس نخری, که دخترت واسه خرید لباس هر چی دوست داره بخره.

پسر بودن یعنی, بی پول عاشق نشی.

پسر بودن یعنی, حرفایی که میمونه تو دل.

پسر بودن یعنی, مرد که گریه نمیکنه!

پسر بودن یعنی, همیشه بدهکار بودن به همه...

بازم بگم.............

افکار وسواسی

گرانی زیاد درباره رخ دادن اتفاق بد و ناگوار، تکرار کردن کلمات یا عبارات، عدم اعتماد و خودناباوری، تمیز کردن بیش از حد، تکرار چک کردن ها، شستن مرتب دست ها، کندن مو یا پوست، تعدادی از این افکار وسواسی هستند.

افکار و عادت های وسواسی می تواند برای بچه ها بسیار آزاردهنده باشد و باعث استرس و نگرانی آنها شود. گاهی افراد از دلیل وسواس، عادت ها و افکار تحمیلی خیلی آگاه نیستند اما اغلب می ترسند که اگر این عادت را ترک کنند اتفاق بدی رخ دهد یا کنترل ذهنشان را از دست بدهند. 

مطالعات نشان می دهد که از هر صد کودک یک نفر مشکل وسواس و عادت های وسواسی را تجربه کرده است. گرچه این مشکل بیشتر برای کودکی به وجود می آید که معمولا یکی از اعضای خانواده اش با این مشکل روبرو است.

بچه هایی که استرس دارند یا زندگی شان با تغییرات بزرگ و ناگوار مثل استرس امتحان، اختلافات خانوادگی، انزوای اجتماعی یا مصیبت بزرگ همراه بوده است بیشتر دچار مشکل وسواس می شوند. معمولا این کودکان خیلی نگران و آشفته هستند ومی ترسند دیگران فکر کنند آنها دیوانه اند.

چگونه بفهمیم کودک یا نوجوان ما دچار افکار یا رفتار وسواسی شده است؟

آیا آنها وقت زیادی برای انجام کار عادی صرف می کنند: مثل شستن دست یا لباس پوشیدن؟

آیا آنها وقت زیادی برای انجام تکلیف مدرسه صرف می کنند؟

آیا آنها وقت زیادی برای شروع یک کار صرف می کنند؟

آیا آنها کار خود را چند بار چک و بررسی می کنند؟

آیا نگران مرتب کردن و گذاشتن اشیا سر جای خود هستند؟
آیا آنها رفتار خاصی را خیلی تکرار می کنند مثل لمس کردن کلید برق یا دسته در؟

آیا آنها بیش از حد به اعداد و کلمات توجه نشان می دهند؟

آیا به نظم و تقارن خیلی اهمیت می دهند؟

به خودتان فکر کنید.

ممکن است تشخیص این رفتار از سوی افراد نزدیک کودک دشوار باشد. اگر تنها به احساسات خود (خشم، ناامیدی و ...) واکنش نشان می دهید ممکن است نتوانید به فرزندتان کمک کنید. بهتر است احساس و افکار ناامیدکننده را از خود دورکنید.